بیشتر ستارهها، از جمله خورشید، در یک خوشه ستارهای عظیم متولد شدهاند. این خوشههای بلوکهای سازنده کهکشانها هستند. اما تشکیل آنها از یک ابرمولکولی چگال همچنان یک سوال بزرگ است.
تصویر بدست آمده از خوشه ستارهای G286.21+0.17 ترکیبی از ۷۵۰ رصد رادیویی توسط آرایه زیرمیلیمتری آتاکاما (ALMA) و همچنین ۹ تصویر فروسرخ از تلسکوپ فضایی هابل است. این خوشه کهکشانی در فاصله ۸۰۰۰ سال نوری از ما و در ابرمولکولی کارینا در کهکشان راهشیری قرار دارد.
در دادههای بدست آمده از ALMA حرکت آشفته گازهای ابرمولکولی وحرکت آن به سمت مرکز خوشه ستارهای دیده میشود. در نهایت این گاز و گرد و غبار ستارههای خوشه ستارهای را میسازد.
ستارههای خوشه ستارهای با کمک تصاویر فروسرخ هابل آشکار سازی شده اند. در این میان گروهی از ستارهها در یک سمت ابر مولکولی تجمع دارند. بادهای ستارهای قوی و انرژی تابشی این ستارههای سنگین، ابر مولکلی را دور کرده و باعث درخشش گاز و گرد و غبار داغ این منطقه میشود (با رنگهای قرمز و زرد نمایش داده شده است).
تصاویر نهایی مراحل مختلف شکلگیری ستارهها را نشان میدهد. دادههای هابل، هزارن ستاره با جرمها مختلف را در مراحل ابتدایی شکلگیری نشان میدهد و همچنین دادههای ALMA گاز متراکم باقیمانده در ابر مولکولی را نشان میدهد که هنوز میتواند متراکم شود و ستارههای جدید را بوجود آورد.
در این نقاشی کیهانی هرج و مرجهای روند شکلگیری یک ستاره آشکار شده است. از یک سو گرانش گاز ابر مولکولی را فرومیریزد تا ستاره جدید متولد شود و از سوی دیگر باد و تشعشعات ستاره جوان گازها را کنار میزند.
مشاهده یک خوشه ستارهای در چند طول موج، تصویر واضح و بینظیری از یک پدیده کیهانی در اختیار ما قرار داده است. چنین رصدهایی میتواند ما را در درک بیشتر فرایندهای جهان کمک کند.
منبع: Phys.org
همه نظرها (۰)