کشف دو ابرزمین در مدار ستاره‌ کوتوله سرخ

تیمی از ستاره‌شناسان دانشگاه گوتینگن آلمان با مطالعه درخشان‌ترین ستاره کوتوله سرخ، یعنی Gliese 887، دو ابرزمین را به دور آن کشف کردند. سیارات ابرزمین سیاراتی هستند که جرمی بیشتر از جرم زمین دارند اما از غول‌های یخی منظومه‌شمسی (یعنی اورانوس و نپتون) کوچک‌ترند.

این دو سیاره ابرزمین در نزدیکی منطقه قابل سکونت ستاره خود قرار گرفته‌اند؛ یعنی فاصله‌ای از ستاره که آب مایع می‌تواند روی سطح سیاره وجود داشته باشد ، همچنین این سیاره یک سیاره سنگی باشد. این دو ابرزمین که Gliese 887b و Gliese 887c نام دارند در فاصله ۱۱ سال نوری از ما قرار دارند. مدت زمان چرخش این سیارات در مدارهای خود ۹.۳ روز و ۲۱.۸ روز است. بنابراین آن‌ها سریع‌تر عطارد به دور ستاره خود می‌چرخند. همچنین دانشمندان دمای  Gliese 887c را ۷۰ درجه سانتی‌گراد تخمین می‌زنند.

ستاره کوتوله‌سرخ Gliese 887 با اندازه نصف خورشید، بسیار کم‌نورتر از آن است. بنابراین منطقه قابل سکونت این ستاره بسیار نزدیک‌تر از فاصله زمین تا خورشید است. ستاره Gliese 887 برخلاف خورشید، لکه‌های ستاره‌ای کمی روی سطح خود دارد. اگر این ستاره کوتوله سرخ به اندازه خورشید فعال بود، بادهای قوی ستاره‌ای می‌توانست جو سیارات را از بین ببرد. اما حالا این احتمال وجود دارد که سیارات ابرزمین حول ستاره Gliese 887 جو خود را حفظ کرده باشند و یا حتی جوی ضخیم‌تر از زمین داشته باشند.

ویژگی جالب دیگر ستاره Gliese 887 این است که درخشش نسبتا ثابتی دارد. بنابراین تشخیص جو سیارات ابرزمین نسبتا آسان است و می‌تواند هدفی برای تلسکوپ فضایی جیمز وب باشد.

این دو سیاره ابرزمین موقعیت مناسبی برای مطالعه سیارات فراخورشیدی و همچنین حیات در خارج از منظومه‌شمسی دارند.

مبنع: Phys.org