لکه ای پر زرق و برق از ستارگان در کهکشان کوتوله ESO 540-31 دیده شدند.
اخیرا با استفاده از تصاویر ماموریت "سپیده دم" ناسا (protoplanet) اطلسی از سیارک وستا (Vesta) بوجود آمده است و در اختیار عموم قرار گرفته.
فضاپیمای ویجر1 به طور رسمی اولین شی ساخته ی بشر است که به فضای میان ستاره ای رسید.
تلسکوپ شکارچی سیاهچاله ناسا یا NuSTAR یک سیاهچاله ابر پرجرم را کشف کرد.
کهکشان مارپیچی IC 2560 که در فاصله 110 میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی تلمبه قرار دارد، توسط تلسکوپ فاضایی هابل رصد شد.
فضاپیما ی LADEE در روز جمعه 6 سپتامبر در ساعت 11:27 بعد ظهر به وقت شرق آمریکا به فضا پرتاب شد.
آیا این دو کهکشان در حال ادغام هستند یا این فقط یک توهم نوری کیهانی ست که توسط هابل تصویر برداری شده است؟
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی XMM-Newton در آزانس فضایی اروپا کشف کرده اند که یک ستاره ی مرده بیشترین میدان مغناطیسی را دارد. در حالی که قبلا میدان مغناطیسی آن ضعیف اندازه گیری شده بود.
یک تیم از اخترشناسان دور ترین خوشه کهکشان قرمز را با دوربین FourStar در تلسکوپ 6.5 متری ماژلان کشف کردند.
در این تصویر سیارک 1998 KN3 که در نزدیکی زمین است، در مقابل توده گازی سحابی شکارچی دیده می شود.
هم زمان با عکاسی کاسینی از زحل و زمین، بیش از 1400 نفر از مردم جهان در حال دست تکان دادن به سمت زحل از خود عکس گرفتند. ناسا با کنار هم قرار دادن این عکس ها، کولاژی از عکس زمین ساخته است.
در تاریج 20 آگوست 2013 (29 مرداد 1392) در سطح خورشید فورانی انجام شد که طی آن میلیارد ها تن از جرم تاج خورشد به فضا فرستاده شد و این ذرات تا سه روز دیگر به زمین می رسند.
شاید این تصویر در نگاه اول مانند برخورد دو کهکشان باشد. اما با مطالعه بیشتر می توان فهمید که این دو کهکشان از یکدیگر بسیار دور هستند.
این عکس یک ابر عظیم گازی با چند میلیون درجه دما است که در یک کهکشان مارپیچی (با فاصله 60 میلیون سال نوری از زمین) قرار دارد.
نور مرومز و شاید عرفانی که از پشت ابر ضخیم و سیاه ظاهر شده است، نشانه ای از تولد ستاره ای جدید است.
ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل توانستند بعد از 40 سال راز، منشاء جریان ماژلانی را بیابند، راز این نوار طولانی و کشیده شده تا نیمه راه کهکشان شیری کشف شد.
در این تصویر که توسط کاسینی گرفته شده است، دو قمر زحل، میماس و پاندورا رامی بینید، زمانی هست که این دو قمر متفاوت باهم همراه شوند.
زمانی که یک تلسکوپ برای اولین بار دریچه های خود را باز می کند، حاصل سال ها تلاش و برنامه ریز دیده می شود و زمینه برای پیدا کردن پاسخ سوالاتی که تا آن روز نمی دانستیم فراهم می شود. این لحظه همراه هیجان یا احساس عدم قطعیت است.
چشم هابل بازوهای مارپیچی مرموز قدیمی را رصد کرد.
آیا اجرام بین مشتری و نپتون سیارک یا دنباله دار هستند؟
مطالعات جدید با جستجوگر میدان گسترده ناسا (WISE) نشان می دهد که بسیاری از این اجسام آسمانی که سنتاور نام دارند، دنباله دار هستند.