پلوتو، دیگر سیاره نیست

این سیاره به قدری کوچک است که حتی تلسکوپ هابل تصویر دقیقی از آن ندارد. قطر آن تنها 2300 کیلومتر می باشد. این سیاره در سال 1930 میلادی توسط کلاید تام باوق کشف شد.

نزدیک ترین فاصله ی پلوتو تا زمین 4.3 میلیارد کیلومتر می باشد. هر سال پلوتو 248 سال زمینی ست و در این مدت به اندازه ی چند دهه پلوتو در داخل مدار نپتون قرار می گیرد. هر شبانروز پلوتو معادل با 6 روز و 9 ساعت و 17 دقیقه زمینی طول می کشد. یک فرد 48 کیلوگرمی در پلوتو تنها 4.5 کیلوگرم وزن دارد.

پلوتو مانند اورانوس به پهلو می چرخد و استوای این سیاره ی حدود 120 درجه با صفحه ی مداری خورشید زاویه می سازد. منجمان می پندارند که پلوتو نیز مانند اورانوس یک برخورد بسیار عظیم را پشت سر گذاشته است. در واقع منجمان معتقدند قمر پلوتو، کارن که رفتاری مشابه پلوتو دارد در نتیجه ی یک برخورد بر روی پلوتو به وجود آمده است.

این سیاره ی گازی نیست و سطح صخره ای پوشیده شده از سه نوع یخ کربن، متان و نیتروژن دارد. بر روی پلوتو دهانه هایی وجو دارد که نشان دهنده ی برخورد شهاب سنگ می باشد. این سیاره از قدیمی ترین اجرام منظومه ی شمسی ست و دانشمندان برای پی بردن به تاریخ و چگونگی شکل گیری منظومه ی شمسی در مورد این سیاره تحقیق می کنند، اما این سیاره بسیار دور است و تاکنون فضاپیمایی به آن نرسیده است. ناسا در سال 2006 کاوشگر فضایی افق نو (New Horizons) را به سمت این سیاره پرتاب کرد، این کاوشگر سریعترین کاوشگر فضایی ناسا می باشد و سال آینده (2015) به پلوتو خواهد رسید و پس از آن به سمت کمربند کوئیپر رهسپار خواهد شد. در سال آینه شاهد تصویر دقیق و کشفیات جدید از این سیاره خواهیم بود.
به روز رسانی: [url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=291]فضاپیمای افق های نو در 14 جولای 2015 به پلوتو رسید[/url]