ماه، قمر زمین

  • زمان : ۱۳۹۱/۷/۱۰،‏ ۱۲:۲۱
  • نمایش : ۲٬۷۹۵ دفعه
  • موضوع : مبانی نجوم
تنها قمر طبیعی سیاره زمین و پنجمین قمر طبیعی بزرگ در منظومه خورشیدی ماه است. انسان‌ها از قدیم از کره ماه و چرخش منظم آن برای گاهشماری، به‌ویژه در کشاورزی، بهره می‌گرفتند.
خورشید می‌درخشد و ماه را از بازتاب نور خورشید می بینیم. اگر آن روی ماه که به سوی ماست، بطور کامل مورد تابش خورشید قرار گیرد، ما ماه را بصورت قرص کامل و به عبارت دیگر در حالت بدر مشاهده می‌کنیم. اگر نور خورشید فقط قسمتی از آن روی ماه را که بسوی ماست در بر گیرد، ما ماه را بر حسب میزان تابش نور بصورت هلال باریک نوری، نیم قرص و یا به صورت یک گلوله تقریباً گرد نورانی می‌بینیم. این پدیده‌های نوری را فازها یا صورتهای مختلف ماه می‌نامند.

هنگامی که ماه در فاصله بین زمین و خورشید قرار گیرد (دقیقا در همان حالتی که خورشید گرفتگی رخ می دهد) می توانیم هلال ماه را رصد کنیم و در مقابل زمانی که زمین در فاصله بین ماه و خورشید قرار گیرد (حالتی مانند ماه گرفتگی) ماه کامل دیده می شود. رصد ماه نو به علت نزدیکی ظاهری آن به خورشید بسیار سخت است و بهترین زمان رصد پس از غروب خورشید می باشد و تنها چند دقیقه بعد از غروب خورشید، ماه نیز غروب می کند. ماه کامل نیمه شب از سمت شرق آسمان طلوع می کند و دقایقی پس از طلوع خورشید در افق غربی ناپدید می شود.

شاید این سوال پیش بیاید که با توجه به دوره های هلالی ماه که هر 29 روز یک بار تکرار می شود، چرا هر ماه یک خورشید گرفتگی و ماه گرفتگی نمی بینیم؟
علت این موضوع زاویه 5 درجه ای بین مدار حرکت زمین به دور خورشید و مدار حرکت ماه به دور زمین است. به این ترتیب هر سال یک ماه گرفتگی و خورشید گرفتگی دیده می شود.

دو حالت خاص دیگر برای ماه اتفاق می افتد که تربیع نام دارد. تربیع اول در فاصله بین ماه نو و ماه کامل (تقریبا در روز هفتم ماه قمری) اتفاق می افتد. در این زمان نیمه راست ماه در آسمان درخشان است. ماه تربیع اول از ظهر در آسمان دیده می شود و حدود ساعت شش بعد از ظهر به بیشترین ارتفاع می رسد. تربیع دوم ماه در فاصله بین ماه کامل و ماه نو (تقریبا در روز بیست و یکم ماه قمری) رصد می شود. در تربیع دوم نیمه چپ ماه قابل مشاهده است.

همه نظرها (۰)

هیچ کس هنوز نظری ارسال نکرده