دایره البروج

  • زمان : ۱۳۹۱/۸/۳۰،‏ ۲۰:۳۴
  • نمایش : ۲٬۹۹۷ دفعه
  • موضوع : مبانی نجوم
در شاخه های علم نجوم بخشی به نام نجوم کروی وجود دارد. نجوم کروی در رصد آسمان شب به ما کمک می کند. در این شاخه از نجوم ما زمین را مرکز عالم فرض می کنیم و ستاره ها را روی کره ای اطراف زمین می بینیم. برای مشخص کردن فاصله ها در فضا از مولفه هایی مانند بعد و میل استفاده می شود. برای شناختن و اندازه گیری بعد و میل نیاز به شناختن دایره البروج و استوای سماوی داریم. در این بخش درباره دایره البروج یا دایره گرفتگی آشنا می شویم.
[font=Tahoma]زمین تقریبا هر 365 روز یک بار از غرب به شرق به دور خورشید می گردد. از دید ناظر زمینی خورشید در آسمان از مشرق به طرف مغرب حرکت می کند. مسیر حرکت ظاهری سالانه خورشید به دور زمین در آسمان را دایرة البروج می نامند. چنانکه ناظری فرض
ی در خورشید ، بتواند نظاره گر زمین باشد ، مسیر حرکت انتقالی زمین به دور خورشید را در مسیر همان دایرة البروج خواهد دید . به هیمن علت ، دایره البروج بصورت دیگری نیز تعریف می شود: محل تلاقی صفحه مسیر حرکت انتقالی زمین با کره سماوی را نیز دایرة البروج می گویند. دایره البروج تشکیل شده از 12 صورت فلکی است که عبارتند از: حمل، ثور، جوزا، سرطان، اسد، سنبله، میزان، عقرب، قوس، جدی، دلو، حوت. دایره انحراف 4/23 با استوای سماوی دارد.
مدار گردش ماه به دور زمين و مدار گردش ديگر سيارات منظومه شمسي به دور خورشيد نيز تقريبا با مدار زمين در يک صفحه قرار دارند به همين دليل ماه و سيارات را هم کنار صورت هاي فلکي منطقه البروج مي بينيم.
[/font]

همه نظرها (۰)

هیچ کس هنوز نظری ارسال نکرده