تصویر هابل از یک کهکشان بیضوی جوان

در اطراف آن، کهکشان های دیگری با شکل های متفاوت قرار گرفته اند. سه کهکشان مارپیچی با نوار های در مناطق مرکزی، کهکشان های نامنظم و کهکشان های بیضوی در پس زمینه تصویر دیده می شوند. تقریبا هر نقطه نورانی در این تصویر یک کهکشان است؛ به جز چند ستاره پس زمینه که به خاطر پراش قابل تشخیص هستند.

البته NGC 3610 بارز ترین و جالب ترین کهکشان در این تصویر است. این کهکشان در سال 1793 توسط ویلیام هرشل کشف شد و بعد ها مشخص شد که یک کهکشان بیضوی است. در کهکشان های مارپیچی، دیسک یکی از ویژگی های متمایز کننده کهکشان است و به طور عجیبی NGC 3610 یک دیسک بسیار روشن دارد.

دلیل شکل عجیب NGC 3610 از تاریخ آن مشخص می شود. زمانی که کهکشان ها شکل گرفتند مانند کهکشان ما (راه شیری) بودند، با دیسک صاف و بازوهای مارپیچی که آهنگ شکل گیری ستاره ها در آن ها زیاد است و در نتیجه بسیار پر نور. یک کهکشان بیضوی بسیار پیچیده تر و آشفته تر از کهکشانی است که بر اثر ادغام دو یا چند کهکشان بوجود می آید. در طول ادغام ساختار های درونی کهکشان اصلی نابود می شود. در واقع NGC 3610 برخی از ساختار ها مانند دیسک درخشان را دارد که نشان دهنده تشکیل در مدتی قبل است. سن کهکشان در حدود 4 میلیارد سال تخمین زده شده است، به همین علت یک کهکشان مناسب برای مطالعه تحول کهکشان های بیضوی است.

منبع: [url=http://www.nasa.gov/image-feature/goddard/hubble-views-a-young-elliptical-galaxy]NASA[/url]