مقصد بعدی افق های نو در کمربند کوییپر

KBO به عنوان یکی از دو مقصد احتمالی و یکی از اجرام پیشنهاد شده توسط ناسا و تیم افق های نو است. اگر چه جرم 2014 MU69 به عنوان هدف انتخاب شده است، ارزیابی های عادی آژانس درباره جزییات تحقیق علمی را پشت سر می گذارد.

جان گرانسفل فضانورد و رییس ماموریت علوم ناسا در آژانس می گوید: «فضاپیمای افق های نو از مدار پلوتو فاصله گرفته و عکس ها و داده های شگفت انگیزی از پلوتو را برای ما ارسال می کند. در عین حال ما هدف بعدی افق های نو را برای اکتشاف جدید انتخاب می کنیم.»

مانند تمام ماموریت های دیگر ناسا که به هدف تایین شده خود رسیده اند و بعدا اکتشافات بیشتری انجام داده اند، تیم افق های نو نیز باید طرح خود برای ادامه ماموریت فضاپیما در [url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=344]کمربند کوییپر [/url]به آژانس ارائه کند. این پیشنهاد، که در سال 2016 ارائه می شود، ابتدا توسط یک تیم جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد و سپس ناسا تصمیم می گیرد که این تحقیقات انجام شود یا خیر.

انتخاب اهداف اولیه مهم بود. تیم ابتدا باید مسیر افق های نو را در این سال بررسی می کرد تا بهترین اجرام برای استفاده بهتر از سوخت را انتخاب کند. افق های نو یک سری مانور را در اواخر اکتبر و اوایل نوامبر انجام خواهد تا در مسیر 2014 MU69 قرار بگیرد که باید تا اول ژانویه 2019 به آن می رسد. این شی با نام مستعار PT1 (هدف احتمالی اول) شناخته می شود. هرگونه تاخیر از این تاریخ باعث نیاز به سوخت اضافی دارد و خطری در انجام ماموریت است.

آلن استرن محقق اصلی تیم افق های نو می گوید: «2014 MU69 یک انتخاب بزرگ است به این خاطر که یک نوع باستانی از KBO است و جایی که مدار آن امروز قرار دارد بوجود آمده است. به علاوه این KBO هزینه سوخت کمتری دارد. استفاده سوخت کمتر در پرواز به ذخیره سوخت برای حفاظت در برابر خطرات پیش بینی نشده کمک می کند.»

افق های نو در واقع طراحی شده است تا به فراتر از مدار پلوتو سفر کند و اشیا بیشتری از کمربند کوییپر را شناسایی کند. فضاپیما سوخت اضافی هیدرازین hydrazine برای سفر به یک KBO را دارد و سیستم ارتباطی آن طوری طراحی شده است که به فراتر از مدار پلوتو برود. طراحی ابزار به صورتی است که سال ها کار کند و در نور کمتر از 2014 MU69 نیز داده بدست آورد.

پیدا کردن KBO کار آسانی نبود. از سال 2011 بزرگترین تلسکوپ های زمینی به جست جوی این اجرام پرداختند. ده جرم در کمربند کوییپر انتخاب شد که هیچ کدام با توجه به سوخت فضاپیما در دسترس نبودند.

تلسکوپ فضایی هابل سال 2014 پنج هدف را انتخاب کرد تا افق های نو به سمت یکی از آنها برود. دانشمندان تخمین می زنند که قطر PT1 30 مایل (45 کیلومتر) است و 10 بار بزرگتر و 1000 بار سنگین تر از ستاره های دنباله دار معمولی مانند سوژه ای که روزتا به دور آن می چرخد، است. اما تنها 0.5 تا 1 درصد اندازه پلوتو (1/10000 جرم آن) است. بنابراین احتمالا PT1 یکی از بلوک های کمربند کوییپر است؛ مانند پلوتو.



بر خلاف سیارک ها، KBO ها اجرام یخ زده ای دور از خورشید هستند که سطح یخی آنها به خوبی مواد خارج از منظومه شمسی در زمان تشکیل آن در 4.6 میلیارد سال پیش را حفظ کرده اند. خیلی خوب است که ما بتوانیم داده هایی از جایی که از زمین دیده نمی شود بدست آوریم. مانند گذر پلوتو. تصویر و داده های دقیق افق های نو از KBO می تواند به درک ما از کمربند کوییپر و اجزای آن کمک کند.

افق های نو در حال حاضر در فاصله 3.5 میلیون مایلی ( 4.9 میلیار کیلومتر) زمین قرار دارد و تازه ارسال بخش عمده ای از داده های بدست آمده در برخورد جولای را شروع کرده است. فضاپیما سالم است و به طور معمولی کار می کند.

ترجمه: مائده فرهوش
منبع: [url=http://www.nasa.gov/feature/nasa-s-new-horizons-team-selects-potential-kuiper-belt-flyby-target]NASA[/url]

مطالب مرتبط:
[url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=291]افق های نو، به سوی سیاره کوتوله پلوتو و قمر شارون[/url]