چگونه می توان شفق قطبی را دید ؟

به خصوص در یونان و رم باستان این ها به عنوان نشانه هایی از خداوند شناخته می شود. به وسیله ی نجوم مدرن می دانیم که  دلیل شفق شمالی و جنوبی دقیقا چیست. با این وجود هنوز به عنوان یک چیز جذاب و زیبا برای محققان و توریستان به شمار می رود.

برای آن هایی که بالاتر از 60 درجه عرض جغرافیایی هستند این نور زیبا یک اتفاق معمولی به شمار می رود.

دلیل شفق های شمالی و جنوبی اثرهای متقابل نیروهای مغناطیسی زمین و ذرات پر انرژی خورشید است. خط های نامریی مغناطیس زمین از سمت قطب مغناطیسی شمال به سمت قطب مغناطیسی جنوب حرکت می کند. زمانی که ذرات پر انرژی شارژ شده به میدان مغناطیسی زمین می رسند مسیر حرکتشان تغییر می کند و یک شوک مغناطیسی دایره ای( به شکل کمان ) دور زمین ایجاد می کنند.

میدان مغناطیسی زمین در قطب ها ضعیف تر است و به همین دلیل در ان مناطق ذراتی قادر هستند وارد اتمسفر زمین شوند و با گازهای ان جا ترکیب شوند. این ترکیب شدن نوری را منتشر می کند که ما آن را به صورت اعوجاجی(یا تقریبا درحال رقص) و در عین حال زرد مایل به سبز می بینیم.

این تفاوت در رنگ ها ناشی از نوع گازها در ترکیب شدن است. ترکیب شدن مولکول های اکسیژن در ارتفاع 100 کیلومتر بالاتر از سطح زمین رنگ زرد مایل به سبز تولید می کند. در ارتفاع 320 کیلومتر بالاتر از سطح زمین شفق های قرمز رنگ می توان دید، فعل و انفعالات بین ذرات پر انرژی و نیتروژن شفق هایی به رنگ ابی یا قرمز به وجود می اورد.

قابل مشاهده بودن این نورها به تعداد زیادی فاکتور بستگی دارد. به طور کلی در شمالی ترین و جنوبی ترین مناطق کره زمین معلوم می شود اما مواردی هم هست در گذشته که این نورها در نزدیکی خط استوا در مکزیک مشخص بودند.

در جاهایی مثل آلاسکا، شمال کانادا، نروژ و سیبری، نور شفق ها تقریبا هر شب در طول هفته در زمستان دیده می شوند. اگرچه در طول سال رخ می دهند، اما اگر هوا تاریک باشد بهتر مشخص خواهند بود. پس با این وجود در ماه هایی که شب های طولانی تری دارند خیلی بهتر قابل رویت خواهند بود.

شفق ها چون به باد های خورشیدی بستگی دارند، در زمان این بادها به اوج خود می رسند. این باد ها هر 11 سال رخ می دهند و به وسیله ی زیاد و کم شدن لکه های خورشیدی روی سطح خورشید می توان متوجه رخ دادن این اتفاق شد.

بهترین مکان برای دیدن شفق شمالی  به طور طبیعی در عرض جغرافیایی 60 درجه است، که شامل شمال کانادا، ایسلند، آلاسکا، اسکاندیناوی و شمال روسیه می باشد.

تعدادی وب سایت سازمان های مختلف هستند که شرایط مطلوب برای مشاهده را شناسایی می کند و رخ دادن شفق ها را نیز پیش بینی می کند.

برای مثال "موسسه ژئوفیزیک دانشگاه آلاسکا در شهر فیربنکس" به پیش بینی شفق ها می پردازد.

معمولا ساکنان بخش های مرکزی و شمالی آلاسکا نسبت به بخش های جنوبی شانس بهتری برای مشاهده ی این رویداد دارند.آژانس ملی اقیانوسی و جوی ، به کمک مرکز پیش بینی وضع هوا، شفق را 30 دقیقه قبل از اتفاق افتادن پیش بینی می کند.