ادامه پیش روی مریخ نورد کنجکاوی پس از تحقیق در منطقه"Marias Pass"
- زمان : ۱۳۹۴/۶/۳، ۲۲:۴۶
- نمایش : ۱٬۴۴۱ دفعه
- موضوع :
کنجکاوی بررسی منطقه ای که دارای یک برخورد زمین شناسی است و بستر سنگی دارد که به طور غیر عادی دارای مقادیر بسیار زیاد سیلیکا و هیدروژن است را به پایان رسانید.
توضیح عکس: این سلفی کم زاویه از مریخ نورد کنجکاوی ناسا، لحظه رسیدن این ماشین به سنگ مورد نظرش به نام Buckskin و نحوه حفاری سنگ آن را نشان میدهد.
مریخ نورد کنجکاوی ناسا پس از خارج شدن از منطقه Marias Pass مسیرش را به سمت جنوب غرب ادامه می دهد این کاووشگر به مدت چند هفته مشغول منطقه ای بود که دارای یک برخورد زمین شناسی است و بستر سنگی دارد که به طور غیر عادی دارای مقادیر بسیار زیاد سیلیکا و هیدروژن است. هیدروژن یکی از عناصر اصلی آب در مواد معدنی زمین است.
کنجکاوی در منطقه Marias pass موفق شد با استفاده از مته خود از سنگ مورد نظرش با نام Buckskin (به معنی پوست گوزن) نمونه برداری کند و با کمک دوربین تعبیه شده در بازوی رباتیکش در محل حفاری از خودش سلفی های چندگانه و متنوعی بگیرد.
این مریخ نورد فعالیتش در Marias pass را 12 اوت به پایان رسانید و سپس به سمت قله کوه شارپ به راه افتاد. کوه شارپ کوه لایه لایه ای است که کنجکاوی سپتامبر 2014 به آن رسید. این کاوشگردر بازه زمانی 12، 13، 14، و 18 اوت مسافتی بالغ بر 433 فوت (معادل 132 متر) را پیموده و مسافت پیمایی کلی اش از زمان فرود بر روی مریخ در اوت 2012 تا کنون به 6.9 مایل (11.1کیلومتر) رسیده است.
کنجکاوی مقداری از پودر نمونه های حفاری شده از Buckskinرا با خود حمل می کند. آزمایشگاه داخلی این مریخ نورد در حال تحلیل و آنالیز این مواد است. اعضای تیم علمی این مأموریت، در جستجوی درک این موضوع هستند که چرا بافت سنگی این منطقه نسبت به مناطق دیگری که کنجکاوی پشت سر گذاشته است، به طور قابل توجهی سطح بالاتری از سیلیکا و هیدروژن را در بر دارد.
سیلیکایی که توسط تفنگ لیزری شیمیایی و دوربین ChemCam کنجکاوی یافت شده است، در ساختار سنگهای زمین ترکیبی شیمیایی از سیلیکون و اکسیژن است که معمولا به صورت کوارتز یافت می شود. هیدروژنی که مریخ نورد در سطوح پایینی خاک یافته است نیز توسط ابزار بازتاب دینامیکی نوترون (DAN) کشف و بررسی شده است. کنجکاوی در همه مناطقی که مورد بررسی قرار داده هیدروژن را در سطوح زیرین خاک و سنگها شناسایی کرده است و چنین تفسیر می شود که احتمالا جزئی از مولکول های آب یا متصل به یون های هیدروکسیل بوده یا جذب مواد معدنی درون سنگ ها و خاک شده بوده است.
ایگور میتروفان اف، عضو موسسه تحقیقاتی فضایی در مسکو گفت:" در طول این سه سال، کنجکاوی به هر جای این ناحیه از مریخ که قدم گذاشته، ثابت کرده است که خاک موجود در عمق حدود 1 متر [3 فوت] زیر سطح مریخ نورد 3 یا 4 دوره مقدار زیادی آب داشته است. زمانی که کنجکاوی به طور عجیبی سطح خیلی بالایی از هیدروژن را شناسایی کرد، DAN در حالت غیر فعال قرار داشت اما بعد که مریخ نورد را به عقب برگرداندند، DAN فعال شد و با شلیک نوترون ها به داخل خاک مریخ کشف کرد که آنها با مواد زیر سطحی برخورد کرده و باز می گردند اما ترجیحا با هیدروژن واکنش می دهند و ترکیب می شوند. اندازه گیری ها تایید کردند که لایه نازکی از مواد خشک تر مواد هیدراته شده را پوشانده اند.
کنجکاوی ابتدا در تاریخ 21 مه از منطقه ای بالا رفت که در آن دو نوع بافت رسوبی متفاوت در نقطه ای با هم برخورد می کردند و در آنجا متوجه وجود سیلیکا و هیدروژن شد. این مناطق متصل به هم می توانند سرنخی برای تغییرات باستانی محیطی باشند. طبق این تغییرات شرایطی به وجود آمده است که سنگهای قدیمی تر به سنگهای جوان تر تبدیل شده اند. وجود این برخورد تیم کنجکاوی را بر آن داشت تا منطقه Marias Pass را به عنوان مسیر عبوری مریخ نورد به سمت لایه های بالاتر کوه شارپ انتخاب کنند. در ماه های اولیه پس از رسیدن کنجکاوی به کوه شارپ ماموریت آن بررسی گلسنگ و ماسه سنگ های تیره در منطقه ای به نام Pahrump hills بوده است، جایی که یک سمت نقطه برخورد را تشکیل داده بود. سمت دیگر آن که تیره تر است به طور ظریفی از سنگ ماسه پوشیده شده است.
کنجکاوی نقطه اتصال Marias Pass را با دقت توسط ابزار نصب شده بر روی دکل و بازویش بررسی کرد. لایه های غیر عادی سیلیکا و هیدروژن موجود در سنگ ها در طی صعود باعث شد تا تیم تحقیقات، کنجکاوی را به عقب برگردانند تا آن منطقه را بررسی و به وسیله حفاری نمونه برداری کنند.
پس از آنکه یکی از مدارهای الکتریکی سیستم کوبه ای مته کنجکاوی در ماه فوریه طی فرایند انتقال پودر نمونه گیری شده ازسومین هدف حفاری شده در ناحیه Pahrump Hills دچار اتصالی شد، باک اسکین اولین ناحیه سنگی حفاری شده از آن زمان توسط این مریخ نورد بوده است.
استیون لی یکی از اعضای آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنای کالیفرنیا گفت: "خوشحالیم که در حین مراحل حفاری Buckskin و انتقال نمونه به هیچ عنوان اتصالی به وجود نیامده است . ممکن است دوباره تکرار شود اما ما تغییراتی به وجود آورده ایم که حفاری حتی اگر اتصالی ناچیزی پیش آید، در امنیت کامل ادامه پیدا کند. ما همچنین مدار فاصله سنجی کوبه ای مته را اصلاح کردیم تابتوانیم اطلاعات روشن تری از هرگونه رویداد آینده را به دست آوریم.
کنجکاوی موفق شد پس از گذشت دوسال از تحقیق و اکتشافات سودمند در نواحی نزدیک نقطه فرودش و سفرپر فراز و نشیبش به سمت کوه شارپ به کوهپایه آن برسد. اکنون هدف اصلی ماموریت آن بررسی لایه های پایین تر کوه شارپ به منظوردستیابی به محیط های باستانی قابل سکونت و کسب شواهد در مورد چگونگی تکامل آب و هوای اولیه مریخ از حالت مرطوب به خشک تر است.
ترجمه: مائده سهرابی
منبع: [url=http://astronomy.com/news/2015/08/mars-rover-moves-onward-after-marias-pass-studies]Astronomy.com[/url]
مریخ نورد کنجکاوی ناسا پس از خارج شدن از منطقه Marias Pass مسیرش را به سمت جنوب غرب ادامه می دهد این کاووشگر به مدت چند هفته مشغول منطقه ای بود که دارای یک برخورد زمین شناسی است و بستر سنگی دارد که به طور غیر عادی دارای مقادیر بسیار زیاد سیلیکا و هیدروژن است. هیدروژن یکی از عناصر اصلی آب در مواد معدنی زمین است.
کنجکاوی در منطقه Marias pass موفق شد با استفاده از مته خود از سنگ مورد نظرش با نام Buckskin (به معنی پوست گوزن) نمونه برداری کند و با کمک دوربین تعبیه شده در بازوی رباتیکش در محل حفاری از خودش سلفی های چندگانه و متنوعی بگیرد.
این مریخ نورد فعالیتش در Marias pass را 12 اوت به پایان رسانید و سپس به سمت قله کوه شارپ به راه افتاد. کوه شارپ کوه لایه لایه ای است که کنجکاوی سپتامبر 2014 به آن رسید. این کاوشگردر بازه زمانی 12، 13، 14، و 18 اوت مسافتی بالغ بر 433 فوت (معادل 132 متر) را پیموده و مسافت پیمایی کلی اش از زمان فرود بر روی مریخ در اوت 2012 تا کنون به 6.9 مایل (11.1کیلومتر) رسیده است.
کنجکاوی مقداری از پودر نمونه های حفاری شده از Buckskinرا با خود حمل می کند. آزمایشگاه داخلی این مریخ نورد در حال تحلیل و آنالیز این مواد است. اعضای تیم علمی این مأموریت، در جستجوی درک این موضوع هستند که چرا بافت سنگی این منطقه نسبت به مناطق دیگری که کنجکاوی پشت سر گذاشته است، به طور قابل توجهی سطح بالاتری از سیلیکا و هیدروژن را در بر دارد.
سیلیکایی که توسط تفنگ لیزری شیمیایی و دوربین ChemCam کنجکاوی یافت شده است، در ساختار سنگهای زمین ترکیبی شیمیایی از سیلیکون و اکسیژن است که معمولا به صورت کوارتز یافت می شود. هیدروژنی که مریخ نورد در سطوح پایینی خاک یافته است نیز توسط ابزار بازتاب دینامیکی نوترون (DAN) کشف و بررسی شده است. کنجکاوی در همه مناطقی که مورد بررسی قرار داده هیدروژن را در سطوح زیرین خاک و سنگها شناسایی کرده است و چنین تفسیر می شود که احتمالا جزئی از مولکول های آب یا متصل به یون های هیدروکسیل بوده یا جذب مواد معدنی درون سنگ ها و خاک شده بوده است.
ایگور میتروفان اف، عضو موسسه تحقیقاتی فضایی در مسکو گفت:" در طول این سه سال، کنجکاوی به هر جای این ناحیه از مریخ که قدم گذاشته، ثابت کرده است که خاک موجود در عمق حدود 1 متر [3 فوت] زیر سطح مریخ نورد 3 یا 4 دوره مقدار زیادی آب داشته است. زمانی که کنجکاوی به طور عجیبی سطح خیلی بالایی از هیدروژن را شناسایی کرد، DAN در حالت غیر فعال قرار داشت اما بعد که مریخ نورد را به عقب برگرداندند، DAN فعال شد و با شلیک نوترون ها به داخل خاک مریخ کشف کرد که آنها با مواد زیر سطحی برخورد کرده و باز می گردند اما ترجیحا با هیدروژن واکنش می دهند و ترکیب می شوند. اندازه گیری ها تایید کردند که لایه نازکی از مواد خشک تر مواد هیدراته شده را پوشانده اند.
کنجکاوی ابتدا در تاریخ 21 مه از منطقه ای بالا رفت که در آن دو نوع بافت رسوبی متفاوت در نقطه ای با هم برخورد می کردند و در آنجا متوجه وجود سیلیکا و هیدروژن شد. این مناطق متصل به هم می توانند سرنخی برای تغییرات باستانی محیطی باشند. طبق این تغییرات شرایطی به وجود آمده است که سنگهای قدیمی تر به سنگهای جوان تر تبدیل شده اند. وجود این برخورد تیم کنجکاوی را بر آن داشت تا منطقه Marias Pass را به عنوان مسیر عبوری مریخ نورد به سمت لایه های بالاتر کوه شارپ انتخاب کنند. در ماه های اولیه پس از رسیدن کنجکاوی به کوه شارپ ماموریت آن بررسی گلسنگ و ماسه سنگ های تیره در منطقه ای به نام Pahrump hills بوده است، جایی که یک سمت نقطه برخورد را تشکیل داده بود. سمت دیگر آن که تیره تر است به طور ظریفی از سنگ ماسه پوشیده شده است.
کنجکاوی نقطه اتصال Marias Pass را با دقت توسط ابزار نصب شده بر روی دکل و بازویش بررسی کرد. لایه های غیر عادی سیلیکا و هیدروژن موجود در سنگ ها در طی صعود باعث شد تا تیم تحقیقات، کنجکاوی را به عقب برگردانند تا آن منطقه را بررسی و به وسیله حفاری نمونه برداری کنند.
پس از آنکه یکی از مدارهای الکتریکی سیستم کوبه ای مته کنجکاوی در ماه فوریه طی فرایند انتقال پودر نمونه گیری شده ازسومین هدف حفاری شده در ناحیه Pahrump Hills دچار اتصالی شد، باک اسکین اولین ناحیه سنگی حفاری شده از آن زمان توسط این مریخ نورد بوده است.
استیون لی یکی از اعضای آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنای کالیفرنیا گفت: "خوشحالیم که در حین مراحل حفاری Buckskin و انتقال نمونه به هیچ عنوان اتصالی به وجود نیامده است . ممکن است دوباره تکرار شود اما ما تغییراتی به وجود آورده ایم که حفاری حتی اگر اتصالی ناچیزی پیش آید، در امنیت کامل ادامه پیدا کند. ما همچنین مدار فاصله سنجی کوبه ای مته را اصلاح کردیم تابتوانیم اطلاعات روشن تری از هرگونه رویداد آینده را به دست آوریم.
کنجکاوی موفق شد پس از گذشت دوسال از تحقیق و اکتشافات سودمند در نواحی نزدیک نقطه فرودش و سفرپر فراز و نشیبش به سمت کوه شارپ به کوهپایه آن برسد. اکنون هدف اصلی ماموریت آن بررسی لایه های پایین تر کوه شارپ به منظوردستیابی به محیط های باستانی قابل سکونت و کسب شواهد در مورد چگونگی تکامل آب و هوای اولیه مریخ از حالت مرطوب به خشک تر است.
ترجمه: مائده سهرابی
منبع: [url=http://astronomy.com/news/2015/08/mars-rover-moves-onward-after-marias-pass-studies]Astronomy.com[/url]
همه نظرها (۰)