یک ابرنواختر میتواند به قدری پر نور باشد که یک کهکشان را تحت تاثیر روشنایی خود قرار دهد. به یک ستاره در حال فرو ریزش ابرنواختر یا سوپرنوا (Suppernova) گفته میشود. یک ستاره میتواند در دو حالت تبدیل به ابرنواختر شود که بر همین اساس ابرنواخترها به دو نوع تقسیم میشوند
نواختر: زمانی که هیدروژن ،به عنوان سوخت واکنش هستهای ستاره عمل میکنند، پایان مییابد ستاره داغ و داغتر میشود، تا جایی که ستاره به یک غول قرمز تبدیل می شود. هنگامی که همهٔ سوخت ستاره پایان یافت، ستاره در خود فرو میریزد و تبدیل به یک کوتوله سفید میگردد که با گذر زمان کم نور و کم نور تر میشود. برخ از ستارههای بزرگ با چنان سرعتی کاهش حجم مییابند که به گونه یک ابرنواختر در میآیند و می پکند.
ابر نواختر: این پدیده در ستارگان کوچک مانند خورشید رخ نمیدهد و آنها سرانجام به کوتوله سفید تبدیل میشوند و میزان روشنایی نواختران از ابرنواخترها کمتر است.
هنگامی که تمام سوخت هستهای یک ستاره با جرم بیشتر از حد چاندراسخار(۱٫۴۴ جرم خورشیدی) به پایان برسد، نیروی گرانش برتری یافته و ستاره شروع به انقباض میکند. دراین حالت به دلیل عدم وجود فشار کافی داخلی، ستاره شروع به فروریزش میکند، برای وقوع یک انفجار ابرنواختری سرعت فروریزش باید بسیار زیاد باشد. فشار روی هسته ستاره سبب فشردگی آن میشود که در نتیجه آن الکترونها و پروتونهای مجزا ترکیب شده و نوترونها را به وجود میآورند زیرا در آن فشار شدید تنها نوترونها میتوانند وجود داشته باشند. سرانجام بخش بیرونی ستاره منفجر شده و تبدیل به سحابی ابرنواختری میشود.
ابرنواخترها بر پایه نحوه تشکیل به دو دسته کلی تقسیم میشوند:
نوع اول:
نوع اول ابرنواخترها از یک ستاره دوتایی به وجود میآیند. در این نوع ابرنواخترها یکی از ستارگان که کوتوله سفید است و بسیار پرچگال میباشد، بر اثر جذب مواد ستاره دیگر به افزایش جرم دچار میشود، این افزایش تا جایی ادامه پیدا میکند که جرم کوتوله سفید از حد چانداراسکار بگذرد. ابرنواختر هایی از این دست را میتوان اغلب در ستارههای کهن سال جستجو کرد. از آنجاییکه درخشندگی این ابرنواخترها زیاد است از آنها برای تخمین فاصله کهکشانهای بسیار دور استفاده می شود.
نوع دوم:
نوع دوم ابرنواخترها، مربوط به ستارگانی با جرم بیشتر است که به شکل طبیعی اتفاق میافتد. اساس کار در هر دو نوع ابر نواختر یکسان است و در مراحل تحول و انفجار تفاوتی نمیکنند. ابرنواخترهای نوع دوم در کهکشانهای بیضوی بچشم نمی خورند بجای آن در بازوهای کهکشانهای مارپیچی وگاهی در کهکشانهای نامنظم بچشم می خورند.
مطالب مرتبط:
1- [url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=69]ستاره ها :نور و گرما[/url]
2- [url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=70]تولد ستاره ها[/url]
3-[url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=71]کوتوله سفید[/url]
4-[url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=72]ستاره نوترونی[/url]
همه نظرها (۰)