ماموريت ماه، آيا واقعيت داشته ؟

  • زمان : ۱۳۹۵/۲/۷،‏ ۱۳:۴۶
  • نمایش : ۲٬۶۶۴ دفعه
  • موضوع : ویدیو
در كنار تمامي تفاسير و نوشته ها و فيلمهايي كه در رابطه با سفر انسان و در راس آن نيل آرمسترانگ به كره ي ماه نوشته شده است، جدا از تمامي ابزارها و وسايلي كه انسان را در رسيدن به كره ي ماه ياري كرد، نمي توان نقش اراده و هدف را در گام برداشتن بر روي ماه در نظر نگرفت.

ماموريت ماه، آيا واقعيت داشته ؟

در كنار تمامي تفاسير و نوشته ها و فيلمهايي كه در رابطه با سفر انسان و در راس آن نيل آرمسترانگ به كره ي ماه نوشته شده است، جدا از تمامي ابزارها و وسايلي كه انسان را در رسيدن به كره ي ماه ياري كرد، نمي توان نقش اراده و هدف را در گام برداشتن بر روي ماه در نظر نگرفت.

به طور كلي، هيچگاه بشر نتوانسته است براي دستيابي به قله هاي علمي فقط يك بعد آنرا در نظر بگيرد، مثلا" نمي توان كامل اين نكته را بيان نمود كه رسيدن به كره ي ماه، فقط يك حركت علمي بوده است. شايد بهتر باشد بگوييم از زماني كه يوري گاگارين روسي پاي در سفينه ي خود گذاشت، تا امروز كه ايستگاه فضايي بين المللي توانسته يكسال انساني را در خود جاي دهد، اين فقط بعد فني و مهندسي نيست كه انسان درگير آن است.

عطش علمي كه در انسان وجود دارد، يك انگيزه جهت رسيدن به قله هاي علمي است و در كنار آن حس شهرت طلبي و كشف ناشناخته ها. اگرچه براي رسيدن به اين آرزو و ارضاي غرايز علمي انساني، نياز به صرف هزينه و وقت است، و اين دولتها هستند كه معمولا در اين راه گام بر مي دارند.

دهه هاي 50 و 60 ميلادي، عصر دستيابي به فضا بوده است، و شايد اين را بشود مرهون دانشمندي به نام ورنر فن براون در نظر گرفت. اينطور به نظر مي رسد كه وي دانشمندي بوده كه از ابتدا براي دستيابي به اهداف بلند پروازانه ي خود حقايق را شناخته و خوب مي دانسته كه جز با حمايت و صرف هزينه هاي هنگفت نمي تواند به روياي خود، يعني سفر به فضا و كرات ديگر برسد. انتخاب او پس از شكست آلمان نازي، ايالات متحده ي آمريكا بوده، اما غافل از اينكه هر چيزي كه انساني ساخته باشد، بي شك انسان ديگر مي تواند آنرا كشف رمز نمايد، و اين كريليف روسي بود كه با مهندسي معكوس ساخته هاي ورنر، توانست آغاز گر اين مسابقه با بودجه ي نظامي دولت شوروي سابق باشد.

بايد درس گرفت، امروزه جوانان خوش ذوق و با استعداد اين مرز و بوم مي پندارند كه اگر كسي از طرح آنان با خبر شود، به راحتي كپي برداري مي كنندش، شايد درست باشد، اما با توجه به داستان ناسا، اين ورنر فن براون بود كه نهايت به آرزوي خود رسيد، و انساني را بر روي كره ي ماه پياده كرد. البته فراموش نكنيم كه اين حركت در قالب يك حركت تيمي بوده ...

جوامع توسعه يافته ي غربي به اين نتيجه رسيدند كه انسان موجودي اجتماعي است و جز در قالب كار تيمي و همكاري و دوستي نمي تواند به پيشرفت برسد، اينرا كريليف روسي و ورنر فن براون نيز مي دانستند. اميد وار هستم، به عنوان يك جوان دهه شصتي ، كه در دوران ما بخاطر جنگ ظالمانه عراق عليه ايران، هشت سال سختي به اين مملكت وارد شد، و نسل ما نتوانست آنطور كه شايسته است بر اساس نظام آموزشي هدفمند رشد كند و درگير كلاسهاي شلوغ دو و سه شيفته، مدارس شلوغ و مدرسان بعضا غير آموزش ديده بوديم، نسل جديد – دهه هشتاد و نود، داراي نظامي آموزشي بر اساس هدف رشد و تعالي گروهي و اجتماعي باشند، و ديگر فرد گرايي و پنهان كاري علمي، و رقابتهاي امتحاني مبتني بر حافظه جاي خود را به كارهاي تيمي و گروهي و موفقيتهاي اجتماعي دهد، به لطف و ياري خداوند متعال.

فراموش نكنيم كه دين مبين اسلام از ابتدا، با استناد به آيه هاي قرآن كريم، هميشه جامعه را مورد سخن قرار داده است و كمتر فقط از فرد و فرد گرايي صحبت كرده است.

از اينرو است كه كشف قله هاي دانش بدون توجه به علوم انساني تقريبا نا ممكن است و يا كاملا مقطعي است... از اينرو است كه در اسلام زكات علم نشر آن نام گرفته است. علمي كه پنهان شود، نابود مي شود...

به عقيده ي من پروژه ي آپولو بيش از آنكه دستاوردش گام برداشتن انسان بر روي كره ي ماه بوده باشد، ساخت مجدد بناي جامعه ي انساني و ارتباطات علمي دستاورد آن بوده است . همانطور كه مي توان از منابع علمي آگاه شد، بيش از چهارصد هزار نفر استاد دانشگاه، مهندس، تكنسين، خلبان، و ... با هم تحت يك مديريت يكپارچه، دقيق و منظم كاركردند، تا پروژه ي آپولو به سر انجام برسد...

بي شك، آنان كه به رفتن به سوي ماه توسط ناسا شك دارند، نمي توانند اين حركت علمي عظيم و بزرگ را كتمان كنند. بسياري از آنها مي گويند، ناسا به ماه رسيدند، اما در آپولو 11 انساني نبود و اين يك ربات بوده است. باشد، حرف آن دسته از منتقدين بر فرض محال درست باشد، اما آيا موشك ساترن 5 كه ارتفاعش به اندازه ي يك ساختمان 36 طبقه بوده است هم دروغ بوده ؟ پرواز آن توسط صدها شبكه ي تلويزيوني در آن زمان ثبت شد. پس حتي رسيدن به فناوري آن موشك خود حركتي عظيم و علمي بوده است. حتي اگر اين ربات بوده كه بر سطح ماه فرود آمده و مجدد به زمين برگشته، چيزي از دانش آن چهارصد هزار نفر كه از همه مليتي بوده اند، كسر نخواهد كرد. آن چهارصد هزار نفر، نماينده ي بشريت بودند. پس پروژه آپولو و در صدر آن 11 و انتهاي آن 17 ، يك حركت بشري بوده است. 12 نفر پا بر سطح كره ي ماه در دهه هفتاد ميلادي گذاشتند ...

انسان اينگونه است، وقتي چيزي برايش ناشناخته است، براي رسيدن بدان كنجكاو است، تلاش مي كند، پس از پرده گشايي از آن و ارضاي عطشش، بايد به دنبال منافعش باشد. در پروژه ي آپولو، پس از پايان ماموريت آپولو 17 ، ديگر اقبال عمومي با ناسا همراه نبود. بر روي ماه پياده روي كردند، با خودروي سواري سطح آنرا پيمودند، چند تن خاك و سنگ از ماه به زمين منتقل كردند، كلي فيلم و عكس يادگاري گرفتند، اما به اين نتيجه رسيدند كه ماه فقط ماه است و نه زمين حاصلخزيزي دارد، و نه آب و نه معدن انرژي ... فقط يك سرزمين خشك و بي آب و علف و هواست ... پس ديگر رغبتي براي ادامه ي سفر به ماه وجود نداشت. با ثبت شش پرواز موفق بر روي ماه، و يك پرواز ناموفق ( آپولو 13 )، 6 بار اثبات شد كه به ماه رسيدند و بر روي آن راه رفتند.

شايد برنامه ي آينده ي بشر نيز همچين نتيجه اي داشته باشد، يعني سفر به مريخ ... اما آن نيز يك حركت علمي بزرگ بر روي خود كره ي زمين خواهد بود، تعاملات انساني بالا، علمي ، و بر اساس فطرت ظلال حقيقت جويي. شايد انسان وقتي پا بر روي مريخ بگذارد، چنان دلش هواي زمين كند كه زمينيان را تحت تاثير قرار دهد. شايد ديدن آن سرزمين سرخ بي آب و علف و بسيار خشك و بسيار سرد و گرم كه از بدترين صحراهاي كره ي زيباي زمين بدتر است، انسان را به عميق ترين فلسفه ها در مورد ابعاد زندگي و چرايي زندگي برساند.... شايد جمله از يكي از مريخ نوردان مخابره شود، كه سرنوشت عقلايي هم نوعانش را بر روي زمين دگرگون كند، پس مي بينيم كه خود رسيدن، يعني مقصد، واقعا هدف اصلي نيست، بلكه دانش بدست آمده براي تمدن بشري هدف اصلي است. همانطور كه جمله ي معروف نيل آرمسترانگ – كه البته از پيش تعيين شده بوده، تاثير فلسفي مهمي بر روند پروژه هاي علمي بشر گذاشت، قدم كوچكي براي يك فرد و قدم بزرگي براي بشريت.

كساني كه داستانهاي ژولورن را خوانده بودند، هنگام تحقق اين رويا، شايد روح او را در پس ماجرا مي ديدند.

برخي سوال مي كنند، كه آنروزها آمريكا سيستمهاي كامپيوتري مثل الان در اختيار نداشت، پس چطور توانست آپولو را به ماه هدايت كند. در اينجاست كه باز نقش انسان در رسيدن به ماه مشخص مي شود. ايستگاه زميني ناسا، بيش از پنجاه نفر پرسنل داشت، و خود سرنشينان آپولو، از خلبانان برجسته ي نيروي هوايي آمريكا بودند. براي مثال خلبانان موشك در آن زمان در حين پرواز خود تصحيحاتي بر مسير پروازي انجام مي دادند و افراد حاظر در ايستگاه زميني نيز، داراي چندین خط فرمان و كنترل بودند.

پس مي توان گفت كه عوامل انساني در به ثمر رسيدن آن پروژه ها نقش اساسي داشتند. اما امروزه پروژه هايي مانند اسپيس ايكس و .. كه با شكستهايي روبه رو مي شوند، ضمن عنايت به اين موضوع كه توسط سرمايه گذاري خصوصي هدايت مي شوند، در صدد حذف عوامل انساني و جايگزين نمودن آنها با سيستمهاي خودكار كامپيوتري مي باشند.

اينكه شاتل فضايي آمريكا بعد از حدود بيش از دو دهه خدمت بازنشست شد، به دليل پايان دوره ي عمر، و اثبات فناوري، و افزايش هزينه هاي پروازي بود. حال آيا اين منصفانه است كه حدود سي يا چهل سال آينده وجود آنرا زير سوال ببرند ؟ شايد در آينده اشخاصي بگويند شاتل به فضا نمي رفته، و صرفا نمايشي توسط آمريكا بوده .... اما بنده معتقدم كه علم مرز و بوم نمي شناسد، و حتي شاتل هم متعلق به آمريكا نيست، اگر فقط تعداد ايرانيان حاظر در ناسا را بشماريم، شايد به اين نتيجه برسيم كه اينها دستاوردهاي مغزهاي ايراني بوده است ... كه بازهم ترجيح مي دهم، دستاوردهاي علمي را در هر كجاي دنيا، دستاوردهاي بشري بنامم، چه در ايران اسلامي عزيزمان، چه در روسيه و چه در آمريكا و مي دانم به لطف خداوند متعال و به گفته ي پيامبر دوستي ها ( ص)، مرداني از سرزمينم، پارس، به اوج قله هاي علمي خواهند رسيد ... اگر از تجربيات سازمانها و موسسات موفق درس بگيريم همانطور كه در قرنها پيش آنها از كتب ما و جوامع ما ياد گرفتند.

علمي بودن غرور برداشتن ندارد ...  انسانهاي علمي بسيار افتاده و هميشه در حال يادگيري هستند، و اين شعار ديني و اجتماعي ما ايرانيان از قرنها پيش بوده، كه زگهواره تا گور دانش بجوي. اميد وارم آن روز كه اولين فضانورد ايراني به فضا مي رود را زودتر ببينم و نسل آينده ما پر باشد از انسانهاي علمي...

فيلم قرار داده شده در اين پست، مقايسه ي تصاوير ارسالي از اولين فرود آپولو 11 ، و نقشه ي كره ي ماه هست كه در بسياري از منابع ذكر شده اين نقشه سطح ماه توسط ماهواره ي مدار گرد ژاپن كه از سال 1995 بدور ماه گردش مي كند استخراج شده است. در اين فيلم به وضوح مشخص است كه اين پرواز داراي تصاوير واقعي بوده...

 

همه نظرها (۰)

هیچ کس هنوز نظری ارسال نکرده