صورت های فلکی

اغلب اسامی شخصیت ها و اشیایی که در پیکر های آسمانی به کار برده شده اند از اسامی شخصیت های افسانه ای یونان و رم قدیم هستند. پیشینیان که یا تصویر خدایان، قهرمانان، جانوران و غیره را در این صور فلکی تصور می کردند و یا به این وسیله می خواستند به آنها احترام بگذارند، نام آنان را بر این صورت های فلکی نهادند.

گرچه به نظر می رسد که صور فلکی در مدت یک عمر و حتی قرن ها بدون تغییر باقی می ماند ولی واقعیت این است که آنها به مرور تغییر می کنند، چون موقعیت ستاره ها در مدت زمان زیاد تغییر می کند.

از زمین ، ستارگان هر صورت فلکی مجاور یکدیگر به نظر می‌آیند، اما در حقیقت آنها فاصله بسیاری از همدیگر دارند. همگی آنها در فواصل مختلفی از زمین قرار دارند. اگر می‌توانستیم از جای دیگری از فضا به صورت فلکی جبار نگاه کنیم، طرح ستاره‌ای آن از آنچه که از زمین می‌بینیم، متفاوت می‌باشد.

نجوم جدید، 88 صورت فلکی را می شناسد که هر یک حدود کاملا معینی دارد و به نامی موسوم است. این 88 صورت فلکی کره آسمان را به طور کامل می پوشاند.
کره سماوی، کره ای فرضی است که با زمین هم‌مرکز است و شعاع بسیار زیادی دارد و ناظر زمینی مکان ستارگان و اجرام آسمانی را روی سطح آن تصور می‌کند.