سیاره ی اورانوس، همچون چشم گاو
- زمان : ۱۳۹۳/۴/۲۰، ۱۷:۳۶
- نمایش : ۲٬۱۱۸ دفعه
- موضوع : مبانی نجوم
سیاره ی اورانوس هفتمین سیاره ی منظومه ی شمسی می باشد با جوی پوشیده شده از گاز هیدروژن، هلیوم، متان و نیتروژن.
این سیاره در سال 1781 میلادی توسط ستاره شناس ویلیام هرشل کشف شد.
این غول آبی محسور کننده، رنگ زیبای خود را مدیون گاز متان می باشد. گازی که رنگ زرد و قرمز را جذب کرده ( تابش خورشید) و رنگ های آبی و سبز را بازتاب می کنند. دانشمندان اغلب این سیاره را "غول یخی" می نامند، البته غول یخی به معنای وجود سطحی از یخ نیست بلکه تکه های بسیار ریز یخ که به صورت کریستالی در جو اورانوس قرار دارد. در واقع اورانوس سیاره ای گازیست و سطحی برای قدم زدن ندارد.
این سیاره ی زیبا از ما حدود 2.57 میلیارد کیلومتر فاصله دارد. قطر این سیاره 51000 کیلومتر ( تقریبن 4 برابر قطر زمین می باشد.) جرم اورانوس 14.5 برابر زمین می باشد و هر سال اورانوس حدود 84 سال زمینی ست. یک شبانروز اورانوس 17 ساعت و 14 دقیق طول می شد. تعداد قمر های ثبت شده برای اورانوس تا کنون 27 عدد می باشد.
برخلاف دیگر سیارات گازی منظومه ی شمسی این سیاره ی زیبا، ظاهری یکنواخت و آرامی دارد. دانشمندان عدم وجود منبع گرمایی درونی را علت اصلیه این ظاهر آرام می داند.
[color=0066FF]عجیب ترین مدار سیاره ای منظومه ی شمسی[/color]
با دیدن گردش اورانوس به دور خورشید به این نتیجه می رسیم که اورانوس حتمن یک برخورد گرانشی بزرگ را از سر گذرانده است. زیرا به نظر می رسد سیاره به پهلو چرخیده است و به جای اینکه استوا با صفحه ی مدار اورانوس به دور خورشید موازی باشد، تقریبن یک زاویه ی قائمه با این صفحه تشکیل داده است. به طوری خورشید در اورانوس از قطب شمال و جنوب می تابد به طوری که تابستان قطب شمال اورانوس به سمت خورشید است و در زمستان قطب جنوب آن به سمت خورشید می باشد.
وجود حلقه های نازک و تاریک و تیره ی اورانوس که به دور استوا ی آن کشیده شده است و قائمه بودن مدار آن با صفحه ی خورشید از اورانوس تصویری مانند چشم گاو ایجاد کرده است.
این غول آبی محسور کننده، رنگ زیبای خود را مدیون گاز متان می باشد. گازی که رنگ زرد و قرمز را جذب کرده ( تابش خورشید) و رنگ های آبی و سبز را بازتاب می کنند. دانشمندان اغلب این سیاره را "غول یخی" می نامند، البته غول یخی به معنای وجود سطحی از یخ نیست بلکه تکه های بسیار ریز یخ که به صورت کریستالی در جو اورانوس قرار دارد. در واقع اورانوس سیاره ای گازیست و سطحی برای قدم زدن ندارد.
این سیاره ی زیبا از ما حدود 2.57 میلیارد کیلومتر فاصله دارد. قطر این سیاره 51000 کیلومتر ( تقریبن 4 برابر قطر زمین می باشد.) جرم اورانوس 14.5 برابر زمین می باشد و هر سال اورانوس حدود 84 سال زمینی ست. یک شبانروز اورانوس 17 ساعت و 14 دقیق طول می شد. تعداد قمر های ثبت شده برای اورانوس تا کنون 27 عدد می باشد.
برخلاف دیگر سیارات گازی منظومه ی شمسی این سیاره ی زیبا، ظاهری یکنواخت و آرامی دارد. دانشمندان عدم وجود منبع گرمایی درونی را علت اصلیه این ظاهر آرام می داند.
[color=0066FF]عجیب ترین مدار سیاره ای منظومه ی شمسی[/color]
با دیدن گردش اورانوس به دور خورشید به این نتیجه می رسیم که اورانوس حتمن یک برخورد گرانشی بزرگ را از سر گذرانده است. زیرا به نظر می رسد سیاره به پهلو چرخیده است و به جای اینکه استوا با صفحه ی مدار اورانوس به دور خورشید موازی باشد، تقریبن یک زاویه ی قائمه با این صفحه تشکیل داده است. به طوری خورشید در اورانوس از قطب شمال و جنوب می تابد به طوری که تابستان قطب شمال اورانوس به سمت خورشید است و در زمستان قطب جنوب آن به سمت خورشید می باشد.
وجود حلقه های نازک و تاریک و تیره ی اورانوس که به دور استوا ی آن کشیده شده است و قائمه بودن مدار آن با صفحه ی خورشید از اورانوس تصویری مانند چشم گاو ایجاد کرده است.
همه نظرها (۰)