تیم افق های نو، مه و جریان یخ در پلوتو
- زمان : ۱۳۹۴/۵/۳، ۱۲:۵۲
- نمایش : ۱٬۷۶۱ دفعه
- موضوع : اخبار سایت
جریان یخ و مه در سطح پلوتو در عکس های فضاپیمای افق های نو نشان می دهد که این سیاره دور دست یک جهان یخ زده است.
جان گرانسفلد مدیر علمی ماموریت ناسا می گوید: «ما می دانستیم که یک ماموریت جدید به پلوتو شگفتی های زیادی را برای ما بر ارمغان می آورد و امروز 10 روز پس از پرواز از نزدیک پلوتو انتظارات ما بیشتر است. جریان یخ، ترکیبات شیمیایی عجیب، رشته کوه ها و مه گسترده تنوع زیادی از فعالیت های زمین شناسی را در پلوتو نشان می دهد.»
هفت ساعت پس از نزدیک ترین موقعیت به پلوتو، افق های نو از فاصله ۲ میلیون کیلومتر، تصویری از پشت پلوتو گرفت که در آن نور خورشید از جو عبور کرده است و مه تا ارتفاع 130 کیلومتر از سطح پلوتو دیده می شود. تجزیه و تحلیل اولیه از این عکس دو لایه مه را نشان می دهد؛ یکی حدود 80 کیلومتر بالا تر از سطح و دیگری 50 کیلومتر بالا تر از آن است.
آلن استرن محقق اصلی افق های نو می گوید: «زمانی که جو یک جرم کمربند کوییپر را دیدیم بسیار تعجب آور بود. این موضوع به ما یادآوری کرد که این اکتشافات شگفتی ها و زیبایی های زیادی را برای ما به ارمغان می آورد.»
مایکل سامرز از دانشگاه جورج میسون: «بررسی مه و غبار به شناسایی عنصر کلیدی در ایجاد ترکیبات پیچیده هیدروکربن در پلوتو، که علت قرمز بودن رنگ سطح آن است، کمک کرد.»
مدل ها از عبور نور ماورای بنفش خورشید از مه، وجود گاز متان که یک هیدروکربن است را نشان می دهد. تجزیه متان باعث تولید گاز های هیدروکربن پیچیده تر مانند اتیلن و استیلن می شود که افق های نو آنها را در جو پلوتو کشف کرده. هیدروکربن ها در لایه های پایین تر جو، به علت متراکم شدن به ذرات یخ در مه تبدیل می شود. نور ماورای بنفش خورشید به طور شیمیایی مه را به تولین تبدیل می کند؛ هیدروکربن تیره ای که در سطح پلوتو دیده می شود.
قبلا دانشمندان دمای سطح پلوتو را گرم تر از آن اندازه گیری کرده بودند که مه بتواند در ارتفاع 30 کیلومتری از سطح بوجود بیاید.
سامرز: «ما به ایده های جدیدی نیاز داریم تا بفهمیم که چه اتفاقی می افتد.»
تصاویر Lorri از افق های نو، جریان یخ مرموزی را در سطح پلوتو نشان می دهد.
بیل مک کینون، معاون تحقیقات زمین شناسی و ژئوفیزیک افق های نو می گوید: «در دمای پلوتو یعنی -234 درجه سانتی گراد (390 در جه فارنهایت) یخ ها در سطح پلوتو می تواند مانند یخچال های طبیعی جریان داشته باشد. در مناطق جنوبی قلب پلوتو و نزدیک به خط استوا، یخ های جدید تری دیده می شود.»
فضاپیمای افق های نو تا اواخر سال 2016 به ارسال داده های ذخیره شده ادامه می دهد. این فضاپیما در فاصله 12.2 میلیون کیلومتر دور تر از مدار پلوتو، در کمربند کوییپر پرواز می کند.
این تصویر 7 ساعت پس از پرواز نزدیک در روز 15 جولای و در فاصله 2 میلیون کیلومتر از پلوتو گرفته شده است. این عکس روز 23 جولای به زمین رسید.
منبع: [url=http://www.nasa.gov/press-release/nasa-s-new-horizons-team-finds-haze-flowing-ice-on-pluto]NASA[/url]
هفت ساعت پس از نزدیک ترین موقعیت به پلوتو، افق های نو از فاصله ۲ میلیون کیلومتر، تصویری از پشت پلوتو گرفت که در آن نور خورشید از جو عبور کرده است و مه تا ارتفاع 130 کیلومتر از سطح پلوتو دیده می شود. تجزیه و تحلیل اولیه از این عکس دو لایه مه را نشان می دهد؛ یکی حدود 80 کیلومتر بالا تر از سطح و دیگری 50 کیلومتر بالا تر از آن است.
آلن استرن محقق اصلی افق های نو می گوید: «زمانی که جو یک جرم کمربند کوییپر را دیدیم بسیار تعجب آور بود. این موضوع به ما یادآوری کرد که این اکتشافات شگفتی ها و زیبایی های زیادی را برای ما به ارمغان می آورد.»
مایکل سامرز از دانشگاه جورج میسون: «بررسی مه و غبار به شناسایی عنصر کلیدی در ایجاد ترکیبات پیچیده هیدروکربن در پلوتو، که علت قرمز بودن رنگ سطح آن است، کمک کرد.»
مدل ها از عبور نور ماورای بنفش خورشید از مه، وجود گاز متان که یک هیدروکربن است را نشان می دهد. تجزیه متان باعث تولید گاز های هیدروکربن پیچیده تر مانند اتیلن و استیلن می شود که افق های نو آنها را در جو پلوتو کشف کرده. هیدروکربن ها در لایه های پایین تر جو، به علت متراکم شدن به ذرات یخ در مه تبدیل می شود. نور ماورای بنفش خورشید به طور شیمیایی مه را به تولین تبدیل می کند؛ هیدروکربن تیره ای که در سطح پلوتو دیده می شود.
قبلا دانشمندان دمای سطح پلوتو را گرم تر از آن اندازه گیری کرده بودند که مه بتواند در ارتفاع 30 کیلومتری از سطح بوجود بیاید.
سامرز: «ما به ایده های جدیدی نیاز داریم تا بفهمیم که چه اتفاقی می افتد.»
تصاویر Lorri از افق های نو، جریان یخ مرموزی را در سطح پلوتو نشان می دهد.
بیل مک کینون، معاون تحقیقات زمین شناسی و ژئوفیزیک افق های نو می گوید: «در دمای پلوتو یعنی -234 درجه سانتی گراد (390 در جه فارنهایت) یخ ها در سطح پلوتو می تواند مانند یخچال های طبیعی جریان داشته باشد. در مناطق جنوبی قلب پلوتو و نزدیک به خط استوا، یخ های جدید تری دیده می شود.»
فضاپیمای افق های نو تا اواخر سال 2016 به ارسال داده های ذخیره شده ادامه می دهد. این فضاپیما در فاصله 12.2 میلیون کیلومتر دور تر از مدار پلوتو، در کمربند کوییپر پرواز می کند.
این تصویر 7 ساعت پس از پرواز نزدیک در روز 15 جولای و در فاصله 2 میلیون کیلومتر از پلوتو گرفته شده است. این عکس روز 23 جولای به زمین رسید.
منبع: [url=http://www.nasa.gov/press-release/nasa-s-new-horizons-team-finds-haze-flowing-ice-on-pluto]NASA[/url]
مطالب مشابه
همه نظرها (۰)