تصویر هابل از مارپیچ خیره کننده

این کهکشان به کهکشان راه شیری بسیار شبیه است. تصویر رو به رو از این کهکشان مارپیچ های بازوی آن را به خوبی نشان می دهد. قسمت های تاریک در بازوهای کهکشان گرد و غبار میان ستاره ای هستند؛ یعنی مواد اولیه برای بوجود آمدن ستاره های جدید. بیشتر ستاره های جوانی که در بازو های این کهکشان قرار دارند، روشن و آبی رنگ هستند.

[url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=8]کهکشان‌[/url]های مارپیچی دارای بازوهایی هستند که شکلی مارپیچی در پیرامون بر آمدگی میانه‌ای یا هسته، قرصی ایجاد می‌کنند که چرخش هسته با چرخش بازوهای آن همراه می‌شود. جوان‌ترین ستاره‌های [url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=8]کهکشان‌[/url]های مارپیچی در بازوهای کم تراکم یافت می‌شوند و ستاره‌های کهن بیش تر در هسته فشرده جای دارند. کهن‌ترین ستاره‌ها در هاله‌های کروی پراکنده جای دارند و پیرامون قرص کهکشانی را فرا گرفته‌اند. این بازوها همچنین دارای غبار و گاز فراوانی هستند که منجر به ساخته شدن ستاره‌های تازه می‌شود.