اخیرا تیم ویجر اعلام کرده است که این کاوشگر در مرز منظومه شمسی و در فضای میان ستاره ای قرار دارد
کاوشگر ویجر 1 در 5 دسامبر سال 1977 میلادی توسط ایالات متحده برای کاوش و بررسی دقیق سیارات گازی مشتری ، زحل و فضای ژرف فراتر از آنها به فضا پرتاب شد. این کاوشگر در تاریخ 5 مارس 1979 به نزدیک ترین فاصله خود نسبت به مشتری رسید و پس از بررسی و ارسال دادههایی بسیار ارزشمند و بنیادین از این سیاره به زمین ، بسوی سیاره زحل پیش رفت و پس از گذر از این سیاره در 12 نوامبر 1980 به سمت خارج از منظومه شمسی حرکت کرد.
در گذشته کاوشگر ویجر در سپر دفاعی خورشید (هلیوپاز Heliopause). اینجا جایی است که میدان مغناطیسی خورشید با میدان مغناطیسی میانستارهای برخورد میکند. این سپر برای حفاظت سیارات و دیگر اجرام منظومه شمسی از پرتوهای کیهانی پرانرژی است. پرتوهای کیهانی، ذرات بسیار پرانرژی هستند که طی فرآیندهایی مانند انفجارهای ابرنواختری یا جتهای خروجی از سیاهچالهها تا نزدیکی سرعت نور شتاب گرفتهاند و از همهجای آسمان به ما میرسند. برخورد این پرتوهای پرانرژی با موجودات زنده به تغییر ژنتیکی و مرگ سریع آنها منجر میشود.
ادوارد استون (دانشمند پروژه ویجر در موسسه فناوری کالیفرنیا) گفت: «تیم ویجر اعلام کرد که ویجر 1 هنوز از منظومه شمسی خارج نشده است و در شاهراه مغناطیسی قرار دارد. در این منطقه ذرات پر انرژی در جهت میدان مغناطیسی قرار می گیرد. تغییر ذرات در جهت میدان مغناطیسی نشان دهنده رسیدن به فضای میان ستاره ای است».
مطالب مرتبط:
[url=http://www.cafeastro.net/modules/news/article.php?storyid=23]منظومه خورشیدی[/url]
منبع: سایت ناسا
همه نظرها (۰)