قتل به دستان سیاهچاله: چگونه یک سیاهچاله شما را می کشد.

  • زمان : ۱۳۹۷/۱۲/۳،‏ ۱۵:۳۲
  • نمایش : ۱٬۴۷۹ دفعه
  • موضوع : اخبار سایت
بیایید با این قضیه رو به رو شویم. سیاهچاله نقطه ای در فضاست و گرانش بسیار قوی دارد طوری که حتی نور هم نمی­تواند از آن فرار کند چه برسد به انسان. وحشتناک است!

اما خبری برایتان داریم که پیش از آن که نگران مکیده شدن در شکم فراخ یک سیاهچاله شوید ، باید آن را بشنوید : یک سیاهچاله آن قدر مرگبار است که پیش از رسیدنتان به افق رویدادش ، امکان تجربه تعداد انگشت­شماری از انواع مرگ را برایتان فراهم می­کند. با کمک اخترفیزیکدان نظری ، کِیتی مَک (Katie Mack) ، ما در پایین ، 4 راه را برایتان معرفی کرده ایم.

اسپاگتی شدن

سیاهچاله­ها هنگامی شکل می­گیرند که یک جسم سنگین، مانند یک ستاره، رمبش کرده و تمام جرم خود را به طرز غیرقابل­باوری در یک نقطه بسیار کوچک با چگالی بی­نهایت می­فشارد – که به تکینگی معروف است. این میزان از جرم در چنان فضای کوچکی، میدان گرانشی فوق­ العاده قوی به وجود می­آورد؛ به گونه‌ای که اگر به آن نزدیک شده و از نقطه بدون بازگشت آن (یعنی افق رویدادش) بگذرید، امکان ندارد بتوانید بیرون بیایید مگر اینکه با سرعتی بیشتر از سرعت نور حرکت کنید و این غیرممکن است. شما در آنجا گرفتار شده و با گرانش شدید سیاهچاله، تا زمانی که تنها یک نودل از خودِ پیشین­تان باقی بماند، کشیده می­شوید.

مَک برای Curiosity توضیح می­دهد: «بهتر است بگوییم که شما سیاهچاله را هم­جرم ستاره­ای که از آن به وجود آمده است، خواهید دید. هیچ چیز دیگری دور سیاهچاله نیست و فقط خود سیاهچاله است و خودش. زمانی که واقعا نزدیک شوید، توسط نیروهای کشندی اسپاگتی می شوید. این زمانی اتفاق می­افتد که نیروی روی پاهایتان از نیروی روی سرتان بیشتر بوده و شما را کش بدهد

سرخ شدن در قرص برافزایشی

این جا یک مسئله هست: ما هیچگاه سیاهچاله­ها را به سادگی پیدا نکرده­ایم و این منطقی است زیرا سیاهچاله به نور اجازه­ی فرار نمی­دهد. اگر دور سیاهچاله­ها چیزی نباشد ، نامرئی­اند. اما به طور کلی ، سیاهچاله­های کشف شده ، نه توسط خود سیاهچاله بلکه به خاطر جرم مواد بسیار داغ ، درخشنده و چرخان به دور آن ، که به عنوان یک قرص برافزایشی شناخته می شود ، توجه ما را جلب کرده و پیدا شده اند. اگر در مواجهه با قرص برافزایشی یک سیاهچاله قرار گرفتید، سعی کنیدDNA  خود را سالم نگه دارید!

مَک می­گویددر اکثر مواقع، ما سیاهچاله­ها را به این دلیل می­بینیم که در آن جا یک سیستم دوتایی سیاهچاله – ستاره وجود دارد که به دور هم می­چرخند. سیاهچاله در حال بیرون کشیدن مواد از ستاره و ساختن قرص برافزایشی خود از موادی است که به درون آن می­ریزند. هنگام ریزش مواد، آن­ها داغ می­شوند و فوتون­های فوق قدرتمند پرتو ایکس را (که قابلیت کشتن شما را دارند!) تابش می­کنند و ما می­توانیم آن ها را تشخیص بدهیم

نابودی در فوران پلاسما

در راه رسیدن به سیاهچاله­های ابرپرجرم در مرکز یک کهکشان (مانند ساجیتاریوس A ، سیاهچاله­ی مرکزی راه شیری) ، خطر دیگری نیز پیش رو دارید : پرتوی غول پیکر پلاسما که از دو طرف سیاهچاله فوران می کند. کار قرص برافزایشی سیاهچاله به تابش محدود نمی­شود. ماده­ی داخلی آن با اصطکاک بسیار زیادی رو به روست که سبب می­شود دمای مواد تا درجه زیادی بالا رفته و به پلاسمای مغناطیسی تغییر حالت بدهد. میدان مغناطیسی پرقدرت ناشی از این پلاسما و گرانش قوی سیاهچاله در کنار هم ، سبب تشکیل ستونی بسیار درخشان از پلاسمای مغناطیسی می­شود که از دو طرف سیاهچاله فوران خواهد کرد.

مَک به ما این اطمینان را می­دهد که این فواره ها برای کسی که در آن دور و اطراف پرسه می­زند بسیار خطرناکند!

سوختن توسط دیوار آتش

این حالت با این که تنها به صورت تئوری و نظری وجود دارد ، به اندازه قبلی­ها وحشتناک است. لحظه ای که شما از افق رویداد سیاهچاله رد می­شوید ، در همان نقطه سوزانده شده و از بین می­روید. این مسئله به قضیه دیوار آتش مشهور است و در سال 2012 توسط عده ای از پژوهشگران که به دنبال حل مسئله ای مشکل آفرین با سیاهچاله ها بودند ، مطرح شد. مشکل ، این واقعیت بود که سیاهچاله ها کم و بیش قوانین فیزیک را زیر پا می­گذارند. طبق اصلی موسوم به اصل یگانگی (Unitarity Principal) ، امکان نابودی اطلاعات وجود ندارد ، در صورتی که به نظر می آید سیاهچاله ها در حال از بین بردن اطلاعات هستند.

در دهه 1970 ، استیون هاوکینگ و جیکوب بکن­اشتاین ، راه حلی پیشنهاد دادند و گفتند که افق رویداد سیاهچاله تابشی با نام تابش هاوکینگ را تولید می­کند. جفت ذرات مقید ، که هر کدام ذره ای را تابش کرده و ذره ی دیگر را به درون سیاهچاله می­فرستند. تمام این تابش ، باعث تبخیر سیاهچاله شده و در این حالت ، ذره ای که به درون سیاهچاله رفته بود ، از آن خارج می­شود و هیچ داده ای نابود نخواهد شد. ولی این ذره هنوز احتیاج به پیوند با ذره­ی دیگری دارد و این ، یعنی ذره باید با تابشی که دور شده و ذره ای که به تازگی درون سیاهچاله رفته پیوند برقرار کند ، که ممکن نیست.

قضیه دیوار آتش ، راه حل این مشکل را این گونه بیان می­کند که پیوند جدید بین ذرات در همان زمان شکل گیری ، شکسته می­شود و مقادیر عظیمی از انرژی را در افق رویداد آزاد می­کند که باعث می­شود هرچیزی که قصد خروج از آن را داشته باشد ، بسوزد.

اگر تابش پلاسما ، قرص برافزایشی یا اسپاگتی شدن موفق به کشتن شما نشدند ، دیوار آتش (به صورت نظری) شما را ناامید نخواهد کرد.

منبع: curiosity.com

همه نظرها (۰)

هیچ کس هنوز نظری ارسال نکرده