خورشید گرفتگی کامل: رقص میان خورشید،زمین و ماه

Richard Vondrak دانشمند و متخصص ماه در مرکز پرواز فضایی ناسا می گوید:"یک خورشیدگرفتگی کامل،رقصی ست میان سه یار: ماه،خورشید و زمین! این رقص تنها هنگام هم محوری دقیق ماه و خورشید، در آسمان اتفاق می افتد."

هنگام این نوع خورشیدگرفتگی، ماه برای چند دقیقه ای به طور کامل خورشید را می پوشاند. و شانس کمی را برای نگاه به هاله ی سفید و زیبای خورشیدی یا اتمسفر بیرونی تیره تر آن، در اختیار ما قرارمی دهد. برای دیدن این هاله، هم محوری تقریبا خوب ماه و خورشید موردنیاز است. همچنین اندازه ی ظاهری ماه در آسمان باید با اندازه ظاهری خورشید تطابق داشته باشد.

به طور متوسط هر هجده ماه یک بار درجایی از کره زمین خورشیدگرفتگی کامل رخ می دهد. اگرچه در هر موقعیت خاصی، اغلب بسیار کمتر اتفاق می افتد.

خورشیدگرفتگی کامل 21 آگوست 2017 در یک مسیر 70 مایلی دیده خواهد شد که  از 14 استان در قاره آمریکا یعنی اُرگن تا کرولینای جنوبی عبور خواهد کرد. در طی این مسیر سایه ی تاریک داخلی ماه با سرعتی برابر با تقریبا 3000 تا 1500مایل بر ساعت در ارگن غربی حرکت می کند.

در نقشه های خورشید گرفتگی، سایه تاریک ماه معمولا با یک دایره ی تاریک یا یک بیضیِ در حال حرکت در پس زمینه نمایش داده می شود. اما تصویر دقیق طراحی شده برای خورشید گرفتگی امسال نشان می دهد که شکل سایه، مانند یک چندضلعی غیرمعمول با گوشه های تقریبا منحنی است و این چندضلعی هنگام حرکت سایه در طی مسیر تغییر می کند.

Ernie Wright در ناسا می گوید:" با این طراحی جدید ما می توانیم توسط محاسبه ی تاثیر ارتفاع در نقاط مختلف زمین، سایه تاریک ماه را با دقت بیشتری نشان دهیم. درست مانند پرتوهای نوری که در دره های ماه و در امتداد تیزی ها جریان می یابند."

مقدار بی سابقه ای از اطلاعات توسط تطبیق نقشه برداری سه بعدی از سطح ماه توسط LRO (مدارگرد شناسایی ماه ناسا) و اطلاعات ارتفاع زمین از چندین مجموعه داده، به دست آمده است.

نقشه برداری LRO از سطح ماه، همچنین امکان پیش بینی دقیق زمان و مکان ایجاد درخشش های نور که Baily’s Beads نامیده می شوند، یا اثر حلقه الماس را فراهم می آورد. این کمان های شدید نور در امتداد لبه ی تاریک قرص، درست پیش از کامل شدن پدیدار می شوند. و دوباره پس از آن، توسط نور خورشیدی که در امتداد کناره ی ناهموار ماه بالا می رود، تولید می شود.

در آینده ی بسیار دور، این نمایش های غیرعادی خورشیدگرفتگی های کامل متوقف خواهند شد. این به این دلیل است که ماه به طور میانگین با سرعتی برابر با 4 سانتی متر بر سال در حال دور شدن از زمین است. وقتی ماه به اندازه ی کافی دور شد، اندازه ی ظاهری آن در آسمان بسیار کوچک تر از آن خواهد بود که خورشید را بپوشاند.

Vondrak می گوید:"در طی زمان تعداد و فراوانی خورشید گرفتگی های کامل کاهش خواهد یافت. نزدیک به 600 میلیون سال بعد، زمین برای آخرین بار زیبایی و نمایش خورشید گرفتگی کامل را تجربه خواهد کرد."

منبع: www.nasa.gov