آماده شدن برای مشاهده ستاره ای پیرامون سیاهچاله

ستاره شناسان، در حال آماده شدن برای مشاهده ی ستاره ای هستند که پیرامون سیاهچاله ی بزرگ کهکشان مان می چرخد! تاکنون همه ی سوابق ثبت شده ی این ستاره با نظریه ی نسبیت عام منطبق بوده است.

کمان A*  ، سیاه چاله ی بزرگی در مرکز کهکشان ماست که در تصویر به صورت دایره ای آبی ترسیم شده است. سیاه چاله توسط ستاره هایی که به سایر نزدیک به آن در حال چرخش هستند
سیاه چاله ی بسیار عظیمی در مرکز کهکشان ما به نام قوس A*  یا به اختصار A*  Sgr  وجود دارد. این جرم بزرگ اما نامرئی در حدود 26,000 سال نوری دور از ما واقع شده است و جرم آن 4 میلیون برابر جرم خورشید ماست. اگر چه مشاهده ی محیط اطراف A*  Sgr  چالش برانگیز است اما غیر ممکن نیست و اکنون A*  Sgr به ستاره شناسان کمک می کند که بار دیگر ثابت کنند که حق با اینشتین بوده است.

شواهد طرفداری از نظریه ی نسبیت عام اینشتین اخیرا در تاریخ 9 آگوست در ژورنال  Astrophysical منتشر شده است.
 این شواهد شامل اندازه گیری های دقیق حرکت ستاره ی
dubbed S2 است که در نزدیکی A*  Sgr می چرخد و به نظر می رسد مداری که در آن می چرخد دور از انتظار است چرا که در صورتی باید اینگونه باشد که طبق نظریه ی نسبیت عام رفتار نکند. این انحراف نشان می دهد که نسبیت اینجا هم تأثیرگذار است.

ستاره S2 تنها یکی از ستاره های متعددی است که حول مدار Sgr*A  شناسایی شده است؛  اما در واقع  این خود ستاره است که به سیاه چاله عظیم نزدیک شده است (تحت تأثیر اجرام دیگر نبوده است). در هر ۱۶ سال مدار ستاره به سیاه چاله نزدیک می شود و این اتفاقی است که در اواسط سال آینده نیز می افتد. زمانی که از مدار ستاره S2  از آن ناحیه عبور می کند انتظار می رود که به خاطر انحراف فضا و زمان در آن ناحیه که ناشی از بزرگی سیاه چالهSgr*A  است، شامل تغییراتی شود.

هر چقدر که به سال ۲۰۱۸ نزدیک می شویم، ستاره S2  هم به ناحیه مورد نظر نزدیک تر می شود، آندریاس اکارت ستاره شناس  دانشگاه کلن آلمان در حال هدایت کردن تیمی است که به دقت در حال بررسی اطلاعات جمع آوری شده در ۲۰ سال گذشته درباره ستاره S2  هستند تا حرکت مدار آن را شناسایی کنند. اگر چه این اطلاعات شامل مشاهدات ستاره شناسان  در ۱۶ سال پیش از این اتفاق نیز می باشد، اما آن مشاهدات و بررسی ها با دستگاه هایی انجام شدند که به دقت دستگاه های امروزی نبودند. به همین خاطر، رویداد پیش رو از اهمیت زیادی برخوردار است، ستاره شناسان بالاخره اطلاعات دقیق و مورد نیاز جهت اندازه گیری بیشتر ستاره را بدست می آورند و می توانند به این پرسش پاسخ دهند که آیاS2   دارای یک مدار نیوتونی هست یا خیر؟ که در این صورت منطبق با نظریه نسبیت عام نخواهد بود یا یک مدار پیش بینی شده توسط اینشتین محسوب نمی شود.
تیم اکارت انحرافاتی را در مدار
S2  پیدا کرده که همان طور که در یک نشریه مطبوعاتی به نام  press releaseاین موضوع را مطرح کرده بود، بسیار به نتایج به دست آمده بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین نزدیک است و این برای نظریه نسبیت عام اینشتین خبر خوبی است چرا که این نظریه همان طور که در تمام آزمایش های قبل موفق بوده، به نظر می رسد در این مورد هم به توفیق کامل دست پیدا کند.

در هر حال این ها نتایج مقدماتی هستند و اظهار نظر قطعی در این مورد امکان پذیر نیست. تنها با ادامه روند بررسی تغییرات گذر مدار ستاره حول سیاه چاله، در سال آینده دقت و دانش مورد نیاز برای اندازه گیری دقیق تر فراهم می شود و به ما نشان می دهد که آیا نظریه نسبیت عام واقعا در نزدیکی این سیاه چاله عظیم صادق است یا خیر.

این اندازه گیری ها به وسیله  GRAVITY انجام می شود، که در واقع ابزار جدیدی است که بر روی تلسکوپ های عظیم فضایی قرار می گیرد و VLT نامیده می شود. با استفاده از این ابزار و دو تلسکوپ ۸.۲ متری، تیم اکارت قادر خواهد بود تصاویری را که معادل آنها با یک آینه تلسکوپ 120 متری قابل دستیابی است، مشاهده کند. امروزه بزرگترین ترین تلسکوپ های ساخته شده  دارای آینه هایی به قطر ۱۰ متر می باشند.

 با این اطلاعات دقیق بالاخره می توان به اندازه گیری هایی دست پیدا کرد که تمام دانشمندان را برای همیشه متقاعد می کند که حق با اینشتین بوده است.

همه نظرها (۰)

هیچ کس هنوز نظری ارسال نکرده