این نما از حلقه ی A زحل یک پروانه ی تنها را نمایش میدهد- این طرح واره یکی از بیشمار اشکالی است که توسط قمرهای کوچک میان حلقه ها که تلاشی ناموفق برای باز کردن شکاف در حلقه ها داشته اند ایجاد شده است.
ستاره شناسان، در حال آماده شدن برای مشاهده ی ستاره ای هستند که پیرامون سیاهچاله ی بزرگ کهکشان مان می چرخد!
تاکنون همه ی سوابق ثبت شده ی این ستاره با نظریه ی نسبیت عام منطبق بوده است.
دانشمندان با معرفی چهار طرح مفهومی قدرتمند از تلسکوپ های جدید که می توانند در سال ۲۰۳۰ راه اندازی شوند و با بهره گیری از پیشرفت هایی در زمینه اپتیک، آشکارسازها و دسترسی به موشک های بزرگ جدید مانند سامانه پرتاب فضایی ناسا، می توانند انقلابی در روش ستاره شناسان برای مطالعه سیارات، سیاهچاله ها، سیارات بالقوه قابل سکونت و کهکشان های اولیه در جهان، ایجاد کنند.
تصویر بالا کهکشان کوتوله NGC 5949 را نشان می دهد که در فاصله نسبتا نزدیکی از ما (حدود ۴۴ میلیون کیلومتر از ما) قرار دارد و یک همسایه کیهانی برای کهکشان راه شیری به حساب می آید.
با بزرگنمایی لنزهای طبیعی در فضا، تلسکوپ فضایی هابل ناسا کلوزاپ های منحصر به فردی از درخشان ترین کهکشان های مادون قرمز جهان گرفته است که 10000 بار نورانی تر از راه شیری ما هستند.
شناختن جهان و دانستن اینکه چگونه در طول میلیارد ها سال تکامل یافته است کار بسیار دشواری است.از طرفی این کار مستلزم نگاه دقیق به میلیارد ها سال نوری در عمق فضاست(و البته میلیارد ها سال گذشته)تا بتوان دریافت یک چنین ساختار بزرگی چگونه در طول زمان دستخوش تغییر می شود.
این اشکال گیج کننده ، شکل اشتباهی برای کهکشان هاست.
توضیح عکس: این تصویر هنری ، کهکشان راه شیری و کهکشان MACS 2129-1را در کنارهم نشان می دهد. MACS 2129-1 تنها نصف بزرگی کهکشان راه شیری را دارد، اما وزن آن سه برابر کهکشان ما (راه شیری) ماست.
تصویر فضاپیمای جونو از لکه سرخ مشتری، ابر ها و خطوط تیره ای را روی این بیضی بزرگ نشان می دهد. این تصاویر فضاپیمای جونو از بزرگترین سیاره منظومه شمسی در ۱۰ جولای ثبت شده است.
عکس: این تصویر با رنگ افزایش یافته توسط جیسون ماجور از داده های دوربین فضاپیمای جونو ساخته شده است.