شمارش معکوس آخرین روز های کاسینی در مدار زحل

پایان کار این فضاپیما در سال ۲۰۱۷ و پس از انجام دو بخش آخر ماموریت خود برنامه ریزی شده است.

ابتدا در ۳۰ نوامبر، کاسینی به لبه بیرونی حلقه های اصلی زحل می رسد. در این زمان تا فاصله ۷۸۰۰ کیلومتر به مرکز حلقه F نزدیک می شود و ساختار پیچیده و بافت عجیب آن را بررسی می کند.

لیندا اسپیلکر از آزمایشگاه پیشران جت گفت: “در زمان قرار گرفتن کاسینی در مدار حلقه F توقع داریم که حلقه ها و اقمار زحل را ببینیم. آخرین بار که از نزدیک حلقه F را بررسی کردیم، در زمان ورود کاسینی به مدار زحل در سال ۲۰۰۴ بود. در حال حاضر ما این فرصت را داریم که ساختار حلقه را با جزییات و وضوح بالا مطالعه کنیم.”

آخرین اقدام: پایان بزرگ

فاز نهایی ماموریت کاسینی که به پایان بزرگ معروف است در اوایل آوریل ۲۰۱۷ آغاز می شود. پس از پرواز نزدیک از کنار قمر بزرگ تیتان، مدار کاسینی می کند و از میان فضای خالی بین زحل و حلقه ها عبور می کند. این فضای ناشناخته ۲۴۰۰ کیلومتر عرض دارد. اولین شیرجه کاسینی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۶ اتفاق می افتد.

در طول ماموریت پایان بزرگ، کاسینی نزدیک ترین نما از زحل را ثبت می کند و نقشه میدان مغناطیسی و گرانشی آن را بررسی می کند. همچنین دانشمندان امیدوارند که اطلاعات دقیقی از ساختار درونی زحل، طول دقیق یک روز آن و جرم  کل حلقه ها (که می تواند به تخمین سن آنها کمک کند) بدست آورند. همچنین فضاپیما ذرات حلقه اصلی زحل و نمونه ذرات جو آن را تجزیه و تحلیل می کند.

وارد شدن به زحل

در آغاز سال ۲۰۱۶ مهندسان ماموریت سرعت فضاپیما را افزایش دادند تا در مدار مناسبی برای ماموریت پایان بزرگ قرار بگیرد. به این ترتیب آنها کاسینی را به سمت قمر تیتان می رفستند تا در شیب خاصی با توجه به ستوا و حلقه های آن قرار بگیرد.

ارل مایز از آزمایشگاه پیشران جت گفت: “ ما از گرانش تیتان استفاده می کنیم تا بتونیم کاسینی را به سمت سیاره پرتاب کنیم. تیتان به ما کمک خواهد کرد که منطقه کامل کشف نشده نزدیک زحل را مطالعه کنیم.”

ماموریت پایان بزرگ در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۶ به بخش دراماتیک خود می رسد. جایی که فضاپیما در جو سیاره غوطه ور می گردد تا ترکیبات شیمیایی آن را بررسی کند و ماموریت تا جایی ادامه پیدا می کند که دیگر سیگنالی به زمین نرسد. پس از آن اصطکاک جو باعث سوختن فضاپیما مانند یک شهاب سنگ می شود.

منبع: Astronomynow.com