هابل به باقیمانده ستاره مرده خیره شد

این رشته های موجی گاز یونیزه شده که با نام DEM L316A، شناخته می شود، در فاصله ۱۶۰۰۰۰ سال نوری از ما و در یکی از نزدیک ترین همسایه های کهکشان راه شیری است؛ ابر ماژلانی بزرگ.

انفجاری که DEM L316A، را شکل داده است، یکی از مثال های ویژه ابرنواختر های درخشان و پرانرژی است که به عنوان ابرنواختر نوع Ia شناخته می شود. چنین ابرنواختری زمانی بوجود می آید که یک کوتوله سفید مواد ستاره همدم خود را بیش از میزان قابل کنترل می بلعد و نامتعادل می شود. در نتیجه انفجاری شدید و بسیار نورانی بوجود می آید که لایه بیرونی ستاره را با سرعتی زیاد به فضا پرتاب می کند. گاز خارج شده فضای میان ستاره ای را گرم و یونیزه می کند و نور کم رنگی تولد می شود که در تصویر هابل دیده می شود.

ابر ماژلانی بزرگ به عنوان یک قمر به دور کهکشان راه شیری می چرخد و چهارمین کهکشان بزرگ در گروه محلی گهگشان ما است. DEM L316A، تنها باقیمانده ابرنواختر در ابر ماژلانی بزرگ نیست، هابل در سال ۲۰۱۰ باقیمانده ابرنواختر SNR 0509 و در سال ۲۰۱۳ باقیمانده ابرنواختر SNR 0519 را نیز رصد کرده است.

منبع:‌ NASA