مقالات

در سال ۱۹۱۶، اینشتین، چند ماه بعد از فرمولبندی نهایی نسبیت عام، امواج گرانشی را فرموله کرد. او معادلات خود را به امواج خطی که توسط اجرامی با خودگرانی جزئی که در فضازمان تخت و تهی از ماده یا انرژی پخش می شوند، محدود کرد. اینشتین نمی توانست نظریه نسبیت را منتشر کند و به پیامدهای آن توجه نکند. یکی از این پیامدها امواج گرانشی بود.

«آکادمی سلطنتی علوم سوئد تصمیم گرفت تا جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۷ را نیمی به راینر وایس (Rainer Weiss) و نیمی دیگر به طور مساوی به بری سی. بریش (Barry C.Barish) و کیپ اس. تورن (kip S.Thorne) برای تلاش در زمینه آشکارسازLIGO و رصد امواج گرانشی اهدا کند.»

علاوه بر ستاره ها و سیارات، اجرام آسمانی دیگری نیز وجود دارند که به خاطر فاصله زیاد و درخشندگی کم، تنها با ابزارهای نجومی مانند تلسکوپ و دوربین های دوچشمی مشاهده می شوند. اجرام غیرستاره ای، طیف گسترده ای از اجرام، از خوشه های باز و کروی تا انواع سحابی ها و کهکشان ها را شامل می شوند که هر کدام زیبایی های مخصوص به خود را دارند.

سالهاست که بشریت همسایگان هوشمندی را در میان ژرفای سرد و تاریک فضا متصور می‌شود و برای دستیابی به این کشف بزرگ لشگری از پیچیده ترین کاوشگر های فضایی را به کار برده است. به اعتقاد برخی از دانشمندان ایجاد حیات و تکامل آن در زمین می تواند در هرکجای دیگر عالم نیز روی دهد و به بیان ساده‌تر حیات یک پدیده‌ی کیهانی است. اما برای یافتن موجودات هوشمند فرازمینی ابتدا باید به دنبال زیست فرازمینی باشیم و دست‌یابی به این هدف نیازمند آگاهی از حضور یا عدم حضور ملکول‌های زیستی و پیش‌ساز‌های آن در محیط میان‌ستاره‌ای است.

ستاره ها و سیارات چگونه شکل می گیرند؟ چگونه محیط می تواند روی شکل گیری سیاره اثر داشته باشد؟ چه محیط هایی برای شکل گیری سیارات مناسب هستند؟ سیاره ما در منظومه شمسی با چه ساختاری بوجود آمده است؟

نظریه انفجار بزرگ، یک مدل کیهان شناسی خوب برای اولین دوره شناخته شده جهان است. این مدل توضیح می دهد که جهان چگونه از یک حالت بسیار چگال و داغ انبساط پیدا کرده و توصیفی برای تشکیل عناصر سبک، تابش زمینه کیهان، ساختار بزرگ مقیاس و قانون هابل ارائه می دهد.

مصاحبه ای را با جناب آقای دکتر نادر حقیقی پور از رصد خانه هاوایی امریکا خواهید خواند و مروری کلی بر زیست پذیری برخی از سیارات احتمالی کاندید حیات، خواهیم داشت. در ابتدا مقدمه ای خواهید خواند از کشف منظومه TRAPPIST-1.

داستان اخترفیزیک جدید، داستان یک جهان در حال تحول است. در هر مقیاسی، از سیارات تا ستاره ها تا کهکشان ها ، اجسامی که در این دوره موجودند با آنچه که در دوره های قبل بودند اختلاف دارند.