کهکشانی بر روی لبه

این کهکشان بزرگ که تصویر آن بوسیله تلسکوپ VLT رصدخانه ESO گرفته شده، 15 درصد بزرگتر از قطر کهکشان راه شیری است. همانطور که در تصویر لبه کهکشان دیده می شود، به نظر می رسد NGC 1055 فاقد بازوهای چرخان است که از مشخصه های کهکشان های مارپیچی به حساب می آید. با این حال ساختار عجیب و غریب آن احتمالا بر اثر برهمکنش با کهکشانی است که در همسایگی آن قرار دارد.

جهت گیری کهکشان های مارپیچی در سراسر جهان با توجه به سمت آنها به زمین دسته بندی می شود. بعضی از آنها را از بالا و یا رو به رو می بینیم - کهکشان گرداب شکل NGC 1232 یک مثال خوب از این دسته است. چنین جهت گیری، بازوهای شناور و هسته کهکشان را با جزییات زیبایی نشان می دهد، اما بدست آوردن شکل سه بعدی آن را دشوار می سازد.

برخی دیگر از کهکشان ها مانند NGC 3521 را در زوایا می بینیم. در حالی که این اجرام یک بر، ساختار سه بعدی خود را با بازوهای مارپیچی آشکار می کنند، درک کامل شکل کلی یک کهکشان مارپیچی نیاز به نمایی از لبه همانند NGC 1055 دارد.

هنگامی که روی لبه دیده شود، ممکن است نمای کلی را از چگونگی توزیع ستارگان در کهکشان ارائه دهد و اندازه گیری ارتفاع دیسک مسطح و هسته ستاره را آسانتر می کند. موادی که در امتداد صفحه کهکشانی به دور از روشنایی قرار دارند در برابر پس زمینه تاریک تر کیهانی آشکارتر می گردند.

چنین چشم اندازی به ستاره شناسان اجازه می دهد تا شکل کلی دیسک کهکشان و مشخصات آن را مطالعه کنند. یک نمونه از این مشخصات، پیچش است، چیزی که در NGC 1055 شاهد آن هستیم. در دیسک این کهکشان مناطق پیچش عجیب و غریب و بی نظمی وجود دارد که در اثر بر همکنش با کهکشان همسایه M 77 (eso0319) ایجاد شده است. این پیچش در تصویر قابل مشاهده است. دیسک کمی خم است و به نظر می رسد موج سرتاسری در هسته ایجاد کرده است.

کهکشان NGC 1055 تقریبا در فاصله 55 میلیون سال نوری در صورت فلکی نهنگ قرار دارد. این تصویر با استفاده از ابزار کاهنده فاصله کانونی و طیف نگار پراکندگی کم (FORS2) نصب شده بر روی واحد تلسکوپ ۱ (Antu) تلسکوپ VLT رصدخانه پارانال ESO در شیلی بدست آمده است. این تصویر جزیی از برنامه گوهر کیهانی ESO است که با هدف آموزش و توسعه اقدام به تصویربرداری از اجرام جالب، جذاب، و یا بصری جذاب کیهانی می کند.