کهکشان مارپیچی میله ای NGC 4394

زمان: ۱۳۹۵/۲/۲۰،‏ ۱۱:۵۹ نمایش : ۲٬۰۷۶ دفعه
موضوع : اخبار سایت

در سال ۱۷۸۴ ویلیام هرشل ،منجم آلمانی-انگلیسی، کهکشان مارپیچ میله ای NGC 4394در فاصله ۵۵ میلیون سال نوری از ما را کشف کرد.

این کهکشان که در صورت فلکی گیسو قرار دارد، یکی از اعضای خوشه کهکشانی سنبله محسوب می شود.

کهکشان مارپیچ میله ای NGC 4394بازو های درخشانی دارد که در انتها به برامدگی مرکز کهکشان می رسند و روشنایی آنها کمتر می شود. این بازو ها از ستاره های جوان آبی و رشته های تاریک گرد و غبار کیهانی تشکیل شده است.  در مرکز کهکشان خطوط یونیزاسیون دیده می شود که به مناطق  LINER معروف است. در این منطقه فعال بیشتر اتم های اکسیژن، نیتروژن و گوگرد یونیزه می شوند.

اگر چه کهکشان هایی با چنین هسته های فعالی معمول هستند، اما هنوز معلوم نیست که منبع انرژی یونیزاسیون گاز ها چیست. یکی از دلایل سیاهچاله مرکز کهکشان است. همچنین این احتمال وجود دارد که تعامل گرانشی با کهکشان های نزدیک یک مخزن سوخت جدید برای سیاهچاله بوجود آورد یا ستاره های جدید را بوجود آورد.  

منبع: NASA

 

همه نظرها (۰)

هیچ کس هنوز نظری ارسال نکرده