جزئیات بی سابقه ای از سطح مریخ آشکار شد.

کالج دانشگاه لندن( UCL) سطح مریخ شامل موقعیت Beagle-2 را با جزئیات بی سابقه ای نشان داد. دانشمندان از یک تکنیک کنار هم قرار دادن و جور کردن تصویر چرخشی استفاده می کنند.

تصاویر جالب از سطح نورد Beagle-2 از بستر های قدیمی دریاچه های کشف شده به وسیله ی مریخ نورد کنجکاوی ناسا، مسیرهای مریخ نورد MER-A ناسا و سنگ های قسمت اصلی به وسیله ی محققان UCL که تصاویر گرفته شده از مدار را کنار هم قرار داده و با هم جورشان کرده اند تا جزئیات را تا بزرگنمایی 5 بار بیشتر از آنچه قبلا به دست آمده بود نشان دهند، منتشر شد.

مقاله ای که این تکنیک را توضیح می دهد، به نام بازسازی با وضوح زیاد (SRR) در Planetary و Space Science در ماه فوریه منتشر شد. اما اخیرا برای تمرکز روی اشیا خاص روی مریخ استفاده شده است. این تکنیک می تواند برای استفاده های دیگری مانند تعیین مکان امن فرود آمدن سفینه ها در آینده با توجه به فرودهای ناموفق در گذشته به کار گرفته شود. همچنین به دانشمندان اجازه می دهد که اکتشاف بیشتری از سطح مریخ نسبت به اکتشافات به وسیله ی یک مریخ نورد داشته باشند.

جان پیتر مولر از آزمایشگاه علوم فضایی مولارد UCL گفت: ما الان در هرجایی از سطح مریخ یک تصویر برداری معادل تصویر برداری های هواپیماهای بدون سرنشین و به اندازه ی کافی عکس های مکرر . کافی داریم که به ما اجازه می دهد که اشیا را در وضوح بهتری از مدار نسبت به گذشته ببینیم و کیفیت تصاویر قابل مقایسه با تصاویر به دست آمده از سفینه هاست.

همانطور که تصاویر بیشتری به دست می آید، ما مدارک بیشتری از نوعی اطلاعات که تا به امروز فقط از سه تا ماموریت موفق به دست آمده است، خواهیم دید. این یک تغییر رویه و یک شروع برای عصر تازه ای در اکتشافات نجومی خواهد بود.

حتی با بزرگترین تلسکوپ که بتواند در مدار قرار بگیرد، به دلیل تراکم توده ی جرم ،میزان اطلاعات و جزئیاتی که می تواند از سطح سیاره مشاهده کند، محدود است. اساساً تلسکوپ اپتیکی به پهنای باند ارتباطات برای تحویل عکس ها با وضوح زیاد به زمین احتیاج دارد. اتمسفر موجود در فضا برای دوربین های قرار گرفته در مدار زمین و مریخ محدودیت وضوحی که اکنون حدود 25سانتی متر(10 اینچ) است، ایجاد می کند.

با کنار هم قرار دادن و جور کردن تصاویر که از یک ناحیه ی یکسان تحت زوایای مختلف گرفته شده”SRR” اجازه می دهد که اشیایی به کوچکی حدود 5 سانتی متر(2 اینچ) نیز از یک تلسکوپ 25 سانتی متری مشابه دیده شوند. برای مریخ، جایی که معمولاً ده ها میلیون سال طول می کشد تا سطح تغییر کند، این تصاویر می توانند طی یک دوره ی ده ساله گرفته شوند و باز هم وضوح بالایی را به دست آورند. برای زمین، اتمسفر خیلی بیشتر مشکل ساز است بنابر این هر دسته از تصاویر باید تنها در یک ثانیه به دست بیاید.

تیم UCL تکنیک SRR را به کار می برد تا بین 4تا8 تصویر 25 سانتی متری که با دوربین HiRlSE ناسا از سطح مریخ گرفته شده را جمع بندی کند تا 5 ساتنی متر(2اینچ) وضوح را به دست آورد. این شامل برخی از آخرین تصاویر  HiRlSE از محوطه ی فرود Beagle-2 که به وسیله ی جان بریجز از دانشگاه لیستر ارائه شده بود، است.

یو تائو از UCL می گوید:" با استفاده از دستگاه های جدید برای روش های مشاهده، اطلاعات می توانند از وضوح پایین تر تصاویر برای برآورد بهترین صحنه ی واقعی ممکن استخراج شوند. این تکنیک پتانسیل زیادی برای ارتقا دانش ما از سطح سیاره با استفاده از چندین تصویر حدودی گرفته شده از راه دور، دارد. در آینده ما قادر خواهیم بودکه هرجا تصاویری با مقیاس مریخ نورد چه در مریخ یا دیگر سیارات از اتصال تصاویر مکرر بازسازی کنیم.

وضوح زیاد تصویر بزرگنمایی شده ی تیم از مکان Beagle-2 که توسط مارک سیمز و کالج دانشگاه لیستر پیشنهاد شد، گواه قوی معین موقعیت فعلی کاوشگر را آماده کرد. دانشمندان روی دیگر مناطق کاوش مریخ برنامه ریزی کردند تا ببینند که با استفاده از تکنیک مذکور چه چیز دیگری پیدا می کنند.

منبع: Astronomy.com