آیا منظومه‌شمسی اولیه دوستاره داشته؟
- زمان : ۱۳۹۹/۶/۲، ۱۴:۰۸
- نمایش : ۱٬۹۷۶ دفعه
- موضوع : اخبار سایت
اکنون تحقیقات جدید توسط دانشمندان دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که احتمالا خورشید در گذشته عضوی از یک سیستم ستاره‌ای دوتایی بوده و همدم آن پس از مدتی از سیستم خارج شده است.تایید این تحقیقات می‌تواند به تئوری چگونگی شکل‌گیری ابر اورت و سیاره نهم کمک کند.
ابر اورت نام بخش خارجی منظومه‌شمسی است که بسیاری از دنباله‌دارها، سنگ ها و یخ هایی از آنجا سرچشمه می‌گیرند. بر اساس یک تئوری، ابراورت باقی‌مانده سحابی اولیه منظومه‌شمسی است که پس از تشکیل سیارات، این اجرام به فاصله‌های دور منظومه‌شمسی فرستاده شدند. اما این ابر حاوی اجرام بسیار بیشتری به نسبیت دیسک پراکنده شده است. حالا وجود ستاره همدم خورشید می‌تواند تکه گمشده این پازل باشد. زیرا سیستم‌های دوتایی به مراتب بهتر از ستاره‌های تکی می‌توانند اجرام پراکنده را جذب کنند.
اجرام موجود در ابر اورت احتمالاً نقش بسیار مهمی در تاریخچه زمین داشته‌اند و این اجرام باعث پیدایش آب بر روی زمین و همچنین منجر به انقراض دایناسورها شدهاند.
همچنین این مدل به فرضیه وجود سیاره نهم نیز کمک می‌کند. در سال ۲۰۱۶ فرضیه‌ای برای وجود سیاره نهم با اندازه ۱۵ برابر زمین در لبه منظومه‌شمسی مطرح شد. دانشمندان تاکنون در رابطه با موجودیت سیاره ۹ بحث داشته‌اند چرا که برای منظومه ی شمسی ما بسیار سخت است که از این فاصله از خورشید بتواند حجم زیادی از اجرام فضایی را جذب کند و یک سیاره ی غول پیکر تشکیل دهد. وجود ستاره‌ای دیگر در گذشته می‌تواند پاسخی برای وجود سیاره نهم و اجرام دیگر فرانپتونی باشد.
اما اگر خورشید در گذشته یک ستاره همدم داشته که باعث بوجود آمدن بخش‌های خارجی منظومه‌شمسی شده، پس این ستاره کجا رفته است؟
دانشمندان حدس می‌زنند که مرگ ستاره‌ها در خوشه ستاره‌ای باعث دور شدن این ستاره از خورشید و خروج آن از سیستم شده است. خواهر گمشده خورشید می‌تواند هر جایی در کهکشان راه‌شیری باشد.
منبع: www.sci-news.com
همه نظرها (۰)